فناوری خودران هرروز در‌حال‌توسعه است؛ ولی هنوز کاملا ایمن نیست و به بُروز تصادف می‌تواند منجر شود. سیستم مبتنی بر هوش مصنوعی ممکن است در برخی مواقع عملکرد درستی از خود نشان ندهد و این عملکرد اشتباه برای سرنشینان خودرو خطرآفرین خواهد بود. ظاهرا مایکروسافت و MIT تلاش می‌کنند با توسعه‌ی سیستمی جدید بر چنین مشکلاتی غلبه کنند. سیستم مبتنی بر هوش مصنوعی این دو شرکت نقاط کور را در حین حرکت خودران شناسایی می‌کند. 

براساس بررسی‌های انجام‌شده، وقتی سیستم جدید مبتنی بر هوش مصنوعی در موقعیتی حساس قرار گرفت، تصمیم سیستم در آن موقعیت با تصمیمی مقایسه شد که راننده‌ی انسانی ممکن است بگیرد. جالب آن است که تصمیم‌گیری سیستم مبتنی بر هوش مصنوعی با تصمیم‌گیری راننده‌ی انسانی بسیار شباهت داشت. از خودروِ خودران انتظار نمی‌رود آمبولانس را تشخیص بدهد و برایش راه بازکند؛ ولی با تماشای عملکرد راننده‌ی خودروِ دیگر می‌تواند آموزش ببیند.

سیستم جدید توسعه‌یافته‌ی مایکروسافت و MIT در زمان واقعی به‌سرعت اصلاح‌پذیر است. اگر سیستم مبتنی بر هوش مصنوعی از مسیر درستش خارج شود، راننده‌ی انسانی اوضاع را دراختیار می‌گیرد و نشان می‌دهد چه چیزی اشتباه است.

محققان حتی راهی برای جلوگیری از تبدیل وسیله‌ی نقلیه‌ی بدون راننده به وسیله‌ای کنترل‌ناپذیر درنظر گرفته‌اند تا سیستم بتواند در تمامی موقعیت‌ها، بازخورد درست و ایمن بدهد. الگوریتم یادگیری ماشین نه‌تنها پاسخ‌های پذیرفتنی و نپذیرفتنی را مشخص می‌کند؛ بلکه از محاسبات آمار و احتمالات برای تعیین الگوها و مشخص‌کردن امن‌بودن وضعیت یا وجود امکان بُروز خطر استفاده می‌کند. حتی اگر عملکردی در ۹۰ درصد مواقع صحیح باشد، سیستم به آن عملکرد نیز توجه نشان می‌دهد و وضعیت را بادقت می‌سنجد.

محققان هنوز موفق نشده‌اند این مدل را در وضعیت محیط واقعی توسعه دهند؛ اما فقط مدل مخصوص بازی‌های ویدئویی را با متغیرهای محدود و شرایط ایده‌ال آزمایش کرده‌اند. مایکروسافت و MIT سیستم مبتنی بر هوش مصنوعی جدیدشان را در دنیای واقعی برای خودروهای خودران در شرایط واقعی باید بیازمایند. اگر سیستم جدید طراحی‌شده بتواند عملکرد چشمگیری از خود نشان دهد، پیشرفت بزرگی در این حوزه خواهد بود.

درحال‌حاضر، هنوز خودروهای خودران درعمل با مشکلاتی ساده مواجه هستند؛ مثلا ترافیک یا بارش برف ممکن است به اشتباه سیستم خودران و حتی تصادف منجر شود. مدل جدید مایکروسافت و MIT در شرایط این‌چنینی با ارائه‌ی راهکارهای مناسب و دقیق‌تر خطرهایی را به‌حداقل می‌رسانند که اکنون در کمین سرنشینان خودروهای خودران قرار دارد.

شایعه‌های مربوط به آیفون جدید اپل از مدتی پیش آغاز شده‌اند و هرچه زمان می‌گذرد، شاهد انتشار شایعه‌ها و گزارش‌های جدیدی هستیم. جدیدترین گوشی هوشمند اپل که فعلا آن را با نام غیررسمی آیفون XI یا آیفون ۱۱می‌شناسیم، بی‌شک یکی از موردانتظارترین گوشی‌های امسال است؛ محصولی که طبق شایعات اخیر احتمالا به دوربینی سه‌گانه مجهز خواهد شد.

چند روز پیش وبسایت اسلش‌گیر مدعی شد که آیفون ۱۱ اپل احتمالا قرار است توانایی این را داشته باشد که در نقش منبع انرژی لپ‌تاپ‌ها ظاهر شود. در واقع اخیرا پتنت‌های جدیدی از سوی اپل ثبت شده‌اند که به چنین موضوع مهمی اشاره دارند. البته فراموش نکنید که آیفون ۲۰۱۹ تنها دستگاهی نیست که اپل قصد دارد با اتکا به آن به‌سمت دنیای رایانه‌‌های دسکتاپ هجوم ببرد؛ کوپرتینویی‌ها پیشتر با آیپد پرو سعی کرده‌اند مرز بین دنیای دستگاه‌های موبایلی را با لپ‌تاپ‌ها کمرنگ کنند.

نخستین‌بار، سال‌ها پیش بود که تصاویر مرتبط به این پتنت رؤیت شد. درواقع در آن زمان، نخستین نسل آیپد پرو روانه‌ی بازار شده بود. حال که در سال ۲۰۱۹ هستیم، نسخه‌ی جدید پتنت موردبحث مجددا ثبت شده است تا دوباره به شایعه‌های مرتبط به این موضوع، دامن بزند. 

همان‌طور که بالاتر گفتیم، آیپدهای اپل از مدت‌ها پیش سعی کرده‌اند فاصله‌ی بین رایانه‌های دسکتاپ را با دستگاه‌های موبایلی کمرنگ کنند. برای مثال با وجود قاب Slim Combo ساخته‌شده توسط لاجیتک، می‌توان از آیپد به‌عنوان یک لپ‌تاپ استفاده کرد؛ گرچه عملا بین سیستم‌های عامل تفاوت وجود دارد و شاید iOS نتواند در برخی حوزه‌ها همچون ویندوز یا مک عمل کند، اما در هر صورت چنین قابی برای آیپد بسیار کاربردی و جالب به‌شمار می‌آید.

پتنت جدید اپل در واقع به لپ‌تاپی اشاره دارد که با یک گوشی هوشمند، همراه می‌شود. این پتنت در واقع شباهت بی‌چون‌و‌چرایی به پروژه‌ی لیندای ریزر دارد. در این پروژه، از نخستین مدل گوشی مخصوص‌بازی ریزر فون استفاده می‌شد. روند کار به این‌صورت بود که کاربر گوشی را در جایگاه خاص روی دستگاه که به‌طور ویژه برای ریزر فون تعبیه شده بود قرار می‌داد و می‌توانست از این گوشی به‌عنوان ترک‌پد استفاده کند؛ نمایشگر لپ‌تاپ هم به نمایشگر اصلی دستگاه تبدیل می‌شد.

پتنت جدید اپل نشان می‌دهد که این شرکت نیز به‌ فکر ساخت چنین دستگاهی افتاده است. اما پیش از هرگونه اظهارنظر در مورد این دستگاه، بهتر است سوالاتی را از خود بپرسیم؛ ساخت چنین دستگاهی دقیقا چه‌دلیلی می‌تواند داشته باشد؟ این دستگاه چه کاربردهایی برای کاربران اپل به‌همراه خواهد داشت؟ آیا طراحی و تولید چنین دستگاهی واقعا لازم است؟ اجازه دهید این موضوع را اندکی مورد تحلیل قرار دهیم.

قبل از رسیدن به این سوال که «آیا آیفون بعدی می‌تواند در نقش منبع انرژی لپ‌تاپ ظاهر شود» بهتر است سوال دیگری را مطرح کنیم؛ «آیا آیفون بعدی اپل لازم است چنین قابلیتی داشته باشد؟» با توجه به آنچه از دستگاه‌های اپل دیده‌ایم، هیچ شکی نداریم که آیفون بعدی قطعا می‌تواند در دستگاهی نظیر پروژه‌ی لیندا مورداستفاده قرار گیرد. 

در حالت کلی، مطرح شدن چنین ایده‌ای، بسیار جالب‌توجه است و می‌تواند طرفداران اپل را هیجان‌زده کند. در واقع اپل می‌تواند با طراحی چنین دستگاهی، بیش از پیش قدرت آیفون‌های خودش را - که در بنچمارک‌ها برای همه ثابت شده است - به رخ رقبا بکشد.

فراموش نکنید که آیفون‌های اپل در زمره‌ی گران‌قیمت‌ترین دستگاه‌های موبایلی بازار قرار می‌گیرند و اپل باید همواره به‌دنبال راهی باشد تا مشتریانش را ترغیب کند سال‌به‌سال برای تهیه‌ی محصول جدید، بیش از هزار دلار از جیب‌شان خرج کنند. در واقع اپل در پی آن است تا با تولید دستگاه موردبحث ما، به کاربرانش بفهماند که می‌توانند با هزینه‌ای هزار دلاری، دستگاهی را داشته باشند که می‌تواند در نقش لپ‌تاپ نیز ظاهر شود.

البته که اپل پیشتر با آیپد چنین مسیری را پیش گرفته و تا حدی هم موفق بوده است، گرچه مجددا اشاره می‌کنیم کسی نمی‌تواند قدرت بالای دستگاهی مثل آیپد پرو ۲۰۱۸ را کتمان کند، اما همان‌طور که مهرداد عیسی‌لو، کارشناس زومیت، دربررسی خود از این دستگاه می‌‌نویسد؛ سیستم‌عامل iOS نمی‌تواند از تمامی پتانسیل آیپد پرو استفاده کند. 

با این اوصاف، اینکه به‌ خود بقبولانیم آیفون بتواند در نقش لپ‌تاپ ظاهر شود، کمی سخت و غیرمنطقی به‌نظر می‌رسد، چون بزرگ‌ترین عامل محدودکننده، می‌تواند همان سیستم‌عامل iOS باشد.

سامسونگ قبلا با داکی به‌نام دکس، تلاش مشابهی را انجام داده است. با متصل کردن گوشی هوشمند به دکس، رابط کاربری اندروید کاملا دستخوش تغییر می‌شود و حالتی همچون سیستم‌عامل کروم به‌ خود می‌گیرد که بسیار جذاب است. همین اتفاق را برای دستگاه اپل نیز متصور شوید؛ یعنی بیایید فکر کنیم که با اتصال آیفون به داکی مخصوص، رابط کاربری iOS دچار تغییری اساسی می‌شود و حالتی مثل مک پیدا می‌کند، یا حتی امکان دارد نسخه‌ی سبک سیستم‌عامل OS 10 برای آن در نظر گرفته شود. 

مدت‌ها است که از گوشه و کنار، در مورد قدرت بالای محصولات جدید اپل شنیده‌ایم و همگی چنین موضوعی را نیز قبول داریم. سوال اینجا است که آیا اکثر کاربران فعلی این دستگاه‌ها، واقعا می‌توانند از تمام این قدرت بهره بگیرند؟ اپل نشان داده است در زمینه‌ی پردازنده‌های موبایلی حرف‌های زیادی برای گفتن دارد و می‌تواند تراشه‌هایش را نسل به نسل قدرتمندتر کند، اما آیا در حال حاضر از تمامی این پتانسیل توسط همه‌ی کاربران استفاده می‌شود؟ بدیهی است که خیر؛ چون عده‌ی زیادی از کاربران فعلی آیفون‌ها، از دستگاه‌شان استفاده‌ی روزانه‌ی معمولی دارند، به شبکه‌های اجتماعی سر می‌زنند یا به‌ تماشای ویدیو می‌نشینند.

در واقع ثبت این پتنت جدید نشان می‌دهد که اپل از این موضوع به‌خوبی آگاه است و به‌دنبال راهی می‌گردد تا از قدرت دستگاه‌هایش نهایت استفاده را ببرد. گرچه نگارنده‌ی زومیت در هر صورت، چنین دستگاهی را آن‌چنان کاربردی به‌شمار نمی‌آورد، اما اتخاذ این تصمیم می‌تواند باری دیگر قدرت بالای دستگاه‌های اپل را به‌ رخ همه بکشد. 

بیایید فرض کنیم که اپل تصمیم خودش را نهایی و نسبت‌به تولید این دستگاه اقدام کند. سابقه‌ی اپل نشان داده است که این شرکت روی طراحی محصولاتش وسواس زیادی به‌ خرج می‌دهد و شکی نداریم که این دستگاه نیز قرار است دستگاهی رده‌بالا و به‌تبع گران‌قیمت باشد. اگر اپل مستقیما مدعی شود که این دستگاه می‌تواند جایگزین لپ‌تاپ باشد، شک نکنید که این شرکت قیمتی معادل لپ‌تاپ‌ها را نیز برای آن در نظر خواهد گرفت. گرچه همه‌ی کاربران به تهیه‌ی چنین دستگاهی تمایل نخواهند داشت، اما مطمئنا برخی افراد پیدا خواهند شد که از این محصول استقبال کنند. 

سوال نهایی؛ آیا اپل واقعا آیفون ۱۱ را به چنین قابلیتی مجهز می‌کند؟ فکر نمی‌کنیم این اتفاق بیافتد. نباید فراموش کنیم که اپل از همین حالا به فکر ساخت چنین دستگاهی افتاده و ممکن است طی سال‌های آینده شاهد رونمایی از آن باشیم، اما اینکه فکر کنیم این اتفاق قرار است با آیفون ۱۱ بیافتد، کمی سخت به‌نظر می‌رسد؛ در هر صورت، گذر زمان همه‌چیز را مشخص خواهد کرد.

غول موتور جست‌وجو، برای به‌روزرسانی بعدی مرورگر خود، چند تغییر را پیشنهاد داده است که اگر به‌صورت اعلام‌شده اجرا شوند، فرایند مسدودسازی تبلیغات را در تمامی مرورگرهای مبتنی بر موتور کرومیوم، تحت تأثیر قرار خواهد داد. تأثیر تغییرات آتی، فقط بر افزونه‌های مسدودکننده‌ی تبلیغات نخواهد بود. دیگر پروژه‌ها همچون NoScript و بازه‌ی عظیمی از افزونه‌های دیگر نیز (طبق گفته‌ی سازنده‌هایشان) تحت تأثیر قرار خواهند گرفت.

گوگل، تغییرات مورد نظر خود را در سندی با نام Mabifest V3 منتشر کرده است. موارد منتشرشده، بیش از همه روی اصول کاری افزونه‌ها تأثیر خواهد داشت. به‌عنوان مثال، پس از تغییرات جدید، دیگر افزونه‌ها قادر نخواهند بود که کدهای مورد نظر خود را از سرورهای دیگر در کروم بارگذاری کنند یا به‌صورت اتوماتیک، روی همه‌ی وبسایت‌ها اجرا شوند. به‌بیان‌دیگر، کاربران امکان خواهند داشت که از همان ابتدا، اجرای افزونه روی همه‌ی سایت‌ها، یا تنها سایت‌ها محدود را انتخاب کنند.

بزرگ‌ترین مشکل احتمالی در برنامه‌های پیش‌روی گوگل، محدود یا ممنوع کردن webRequest API است. وب‌ریکوئست به افزونه‌ها امکان می‌دهد تا هر درخواست شبکه را از سوی شبکه‌ی مورد نظارت خود بررسی کرده و نسبت به اقدامات پیرامون آن، تصمیم‌گیری کنند. درخواست‌های ارسال‌شده را می‌توان بهینه‌سازی کرد تا در هر شرایط خاص، مرورگر رفتاری مخصوص از خود نشان دهد. افزونه‌های مسدودکننده‌ی تبلیغات، مسدودکننده‌ی اسکریپت و تعدادی از افزونه‌های متمرکز روی بحث حریم خصوصی، همگی از این قابلیت استفاده می‌کنند.

گوگل قصد دارد وب‌ریکوئست‌ها را با API جدید با نام declarativeNetRequest جایگزین کند. استفاده از API قدیمی به این معنا بود که مرورگر از افزونه بپرسد محتوا به چه صورت نمایش داده شود. درمقابل، سیستم جدید، افزونه را محبور می‌کند که نحوه‌ی کار خود را برای افزونه توضیح دهد. مشکل اصلی آنجا است که API جدید، نسبت به مدل قدیمی کارایی کمتری دارد. درحال‌حاضر نیز افزونه‌های محدودیت‌های متنوعی برای فیلتر کردن محتوا دارند که در نوع خود، به اجرای آن‌ها ضربه می‌زند.

باتوجه‌به تمامی موارد گفته‌شده، توسعه‌دهنده‌های افزونه اکنون نظراتی کاملا منفی نسبت به تغییرات آتی دارند. به‌عنوان مثال، محدودیت سفت و سخت روی آدرس‌های مسدودشده یا منتقل‌شده در افزونه‌ها، تقریبا از سوی همه‌ی افراد حاضر در فروم‌های مرتبط با توسعه‌ی کرومیوم، مورد نقد قرار گرفته‌اند. توسعه‌دهندگان افزونه‌های ضدفیشینگ و ضدهرزنامه نیز با تغییرات آتی مشکل دارند؛ چرا که پروتکل جدید، ذخیره‌ی اطلاعات روی فایل‌های متنی ساده را درخواست می‌کند، درحالی‌که اکثر آن‌ها، داده‌ها را در فرمت‌های هش‌شده ذخیره می‌کنند.‌ شایعاتی پیرامون افزونه‌ی Adblock Plus مطرح شد که هماهنگی آن را با تغییرات جدید، آسان‌تر از نمونه‌های دیگر همچون uBlock Origin می‌دانست. البته، توسعه‌دهندگان ادبلاک پلاس، شایعات را تکذیب کرده و اعلام کردند که محصول آن‌ها نیز تحت تأثیر تغییرات قرار خواهد گرفت.

یکی از توسعه‌دهنده‌های ادبلاک پلاس اعتقاد دارد با تغییرات جدید، توسعه‌دهنده‌ها دیگر قابلیت تدوین قوانین محکم و قوی نخواهند داشت. به‌عقیده‌ی او، از این پس افزونه‌ها محدود به ارائه‌ی قوانین فیلترینگ محتوا می‌شوند و به‌نوعی، قابلیت‌های اصلی خود را از دست می‌دهند. چنین رویدادی، به‌صورت بنیادی توانایی توسعه‌دهنده‌های افزونه را در واکنش به تلاش وبسایت‌ها برای دور زدن قوانین، محدود می‌کند.

توسعه‌دهنده‌های افزونه‌های امنیتی نیز نگرانی‌هایی پیرامون تغییرات منتشرشده دارند. آن‌ها به این نکته اشاره می‌کنند که API جدید، مانع از به‌روزرسانی پیوسته‌ی فهرست تهدیدهای امنیتی می‌شود. درنتیجه، توانایی‌ آن‌ها در به‌روزرسانی سریع و به‌موقع برای مقابله با بدافزارها و سایت‌های مخرب، به حداقل می‌رسد.

به‌هرحال، گوگل تاکنون پاسخ‌های محدودی به نگرانی‌ها و انتقادات از خود نشان داده است. آن‌ها تنها به این نکته اشاره کرده‌اند که API قدیمی، تاحدودی به کار خود ادامه می‌دهد چون سرویس جدید، توانایی مدیریت همه‌ی موارد را به این سرعت ندارد. البته، هنوز انتخاب مواردی که هرکدام از APIها باید مدیریت کنند، نهایی نشده است.

گوگل ادعا می‌کند که تغییرات جدید، موجب بهبود امنیت در مرور وب می‌شود. درمقابل، توسعه‌دهنده‌ها دید مثبتی نسبت به ادعای آن‌ها نداشته‌اند و اعتقاد دارند اجرای افزونه‌هایی همچون uBlock روی وبسایت‌ها، آثار زیادی روی افزایش سرعت و بهره‌وری دارد. درواقع، هر بهبودی که با پیاده‌سازی API جدید در کارایی مرور وب ایجاد شود، در سایه‌ی محتوایی گم می‌شود که افزونه‌ها، دیگر قادر به مسدودسازی آن نخواهند بود. به‌بیان ساده‌تر، بهبود سرعت تا ۲۰ درصد، مفهوم و کاربرد زیادی نخواهد داشت چون هزینه‌ی آن، بارگذاری ۳ تا ۵ برابر محتوای بیشتر در وبسایت است. به‌علاوه، توسعه‌دهنده‌های امنیتی نیز اعتقاد دارند که ریسک تغییرات بنیادی در محصولاتشان، بسیار بیشتر از بهبودی خواهد بود که گوگل، امید به دستیابی به آن دارد.

درنهایت، باید بدانیم که Manifest V3 هنوز در مرحله‌ی پیش‌نویس قرار دارد. اگر گوگل بخواهد نسخه‌ی کنونی از استاندارد را پیاده‌سازی کند، احتمالا رقیب قدیمی یعنی فایرفاکس با افزایش سریع و ناگهانی کاربران رو‌به‌رو خواهد شد. فایرفاکس، تنها مرورگر کنونی چند پلتفرمی است که از موتور کرومیوم استفاده نمی‌کند و توسعه‌ی آن نیز با قدرت ادامه دارد.

اوراکل از سال ۲۰۱۰ پرونده‌ای را در بحث عدم رعایت کپی‌رایت علیه گوگل در جریان دارد. این پرونده، به اتهام استفاده‌ی ناصحیح گوگل از API جاوا در اندروید به جریان افتاد و دعوای حقوقی پیرامون آن، روزبه‌روز شدیدتر می‌شود. دادگاه ایالتی، پس از اعلام حکم خود در ماه مارس گذشته (فروردین)، درخواست استیناف گوگل را که روز سه‌شنبه اعلام شد، رد کرد. حکم ماه مارس، گوگل را به استفاده‌ی غیرقانونی از API شرکت اوراکل محکوم کرده بود. به‌هرحال، وکلای غول موتور جست‌وجو تصمیم گرفتند پرونده را به دیوان عالی آمریکا ببرند.

گوگل در بیانیه‌ای به سایت Android Police گفت:

ما از اینکه دادگاه فدرال، رأی هیئت منصفه مبنی‌بر رایگان بودن جاوا را رد کرد، متعجب شدیم. ما پرونده را به دادگاه عالی ارجاع می‌دهیم تا از این اصل اساسی در مقابل شرکت‌هایی همچون اوراکل دفاع کنیم. شرکت‌هایی که روش‌های محدودکننده و انحصارطبلانه‌ی آن‌ها، تهدیدی بر پیشرفت و نوآوری نسل‌های جدید توسعه‌دهنده‌های کامپیوتری خواهد بود.

پیروزی در پرونده‌ علیه اوراکل، یک دستاورد بزرگ برای گوگل محسوب می‌شود. ازطرفی، شکست نهایی نیز به‌معنای خسارتی هنگفت برای آن‌ها است. اوراکل در پرونده‌ی پیشین، خسارت مورد تقاضای خود را ۹ میلیارد دلار اعلام کرد. البته، باتوجه به درآمد بالای ۳۲ میلیون دلاری گوگل در سه‌ماهه‌ی گذشته، این رقم آن‌چنان بالا نیست، اما به‌هرحال پرداخت چنین غرامتی از سوی هیچ شرکتی ایده‌آل و پذیرفتنی نخواهد بود.

شکایت اوراکل از گوگل بر این پایه استوار است که غول موتور جست‌وجو، بدون اجازه‌ی قانونی، API جاوا را برای استفاده در سیستم‌عامل اندروید کپی کرده است. آن‌ها اعتقاد دارند گوگل به‌جای دریافت مجوز پلتفرم جاوا از سان میکروسیستمز (که توسط اوراکل خریداری شد)، نسخه‌ی مخصوص خود را با روش مهندسی معکوس توسعه داد. درمقابل، غول موتور جست‌وجو می‌گوید جاوا پلتفرمی رایگان و متن‌باز است که استفاده از ساختار، API و جزییات آن هیچ مانع قانونی ندارد.

درخواست روز سه‌شنبه‌ی گذشته‌ی گوگل، سومین مرتبه از استیناف را در تاریخ دعوای دو غول نرم‌افزاری رقم زد. پرونده‌ای که در هر دو سوی خود، در سال‌های گذشته برنده داشته است. گوگل در سال ۲۰۱۲ در پرونده پیروز شد اما حکم استیناف در سال ۲۰۱۴ به نفع اوراکل برگشت. در سال ۲۰۱‍۶، بار دیگر گوگل پیروز شد که تا رخداد اخیر در پرونده، مهم‌ترین اتفاق آن بود.

به‌هرحال نمی‌توان به‌آسانی پیروز دعوای گوگل و اوراکل را حدس زد. البته، باتوجه‌به روندی که تاکنون طی شد، گوگل احتمال پیروزی بیشتری دارد. اما هنوز مشخص نیست که آیا دیوان عالی، با درخواست آن‌ها و برگزاری دادگاه موافقت خواهد کرد یا خیر. این دادگاه مدت زیادی بوده که در پرونده‌های این‌چنینی مرتبط با نرم‌افزار، جلسه‌ای نداشته است. درنهایت، اگر دادگاه برگزار شود، تأثیر زیادی روی پرونده‌های آتی در موارد مشابه خواهد داشت.

اندروید Q، آخرین نسخه از سیستم‌عامل محبوب گوگل برای گوشی‌های هوشمند خواهد بود که به‌زودی عرضه می‌شود. هرچند هنوز نامی برای این سیستم‌عامل انتخاب نشده، اما احتمال استفاده از نام یک خوراکی دسری، همچنان به‌قوت خود باقی است. تاکنون بررسی‌های متعددی روی نمونه‌های آزمایشی این سیستم‌عامل انجام شده است و چند قابلیت، فاش شده‌اند.

تیم‌های حرفه‌ای و کاربران انجمن معروف XDA Developers تاکنون روی کدهای اولیه‌ی Android Q بررسی‌هایی انجام داده‌اند. یکی از کشفیات جذاب آن‌ها، احتمالا پرطرفدارترین قابلیتی خواهد بود که به‌صورت بومی به اکوسیستم اندرویدی اضافه می‌شود. این قابلیت، پشتیبانی پیش‌فرض از سخت‌افزار امن تشخیص چهره است.

شرکت‌هایی همچون هواوی و شیائومی، جزو اولین اجراکنندگان قابلیت تشخیص چهره در میان تولیدکنندگان گوشی اندرویدی بودند. آن‌ها مراحل دشواری را برای پیاده‌سازی تأیید هویت چهره‌ای روی دستگاه‌های پرچم‌دار خود پشت‌سر گذاشتند. قطعا برای چنین شرکت‌هایی و تیم‌های توسعه‌ای آن‌ها، پیاده‌سازی پشتیبانی پیش‌فرض از سخت‌افزار تشخیص چهره یا همان فیس آی دی، یک خبر خوشحال‌کننده محسوب می‌شود.

اگر تمامی اخبار و شایعه‌های منتشرشده پیرامون قابلیت فیس آی دی در اندروید جدید صحیح باشد، می‌توان نتیجه گرفت که گوگل، بالاخره تصمیم به جایگزینی قابلیت ابتدایی و پیش‌فرض چهره‌ی مورد تأیید (Trusted Face) در گوشی‌های هوشمند خود گرفته است. با جایگزینی قابلیت جدید، احتمالا شاهد خیل عظیمی از گوشی‌های حرفه‌ای در بازار اندرویدی‌ها خواهیم بود که از روش‌های امن‌تر برای تأیید هویت کاربران استفاده می‌کنند.

تغییرات در Pixel 4

گوگل در آخرین گوشی هوشمند خود یعنی Pixel 3 XL استفاده‌ی خاصی از بریدگی بالای گوشی نکرده و از همان سنسور اثر انگشت سنتی در گوشی ۶ اینچی خود استفاده کرد. به‌علاوه، در اندروید P خبری از قابلیت Trusted Face هم نبود. درنتیجه، کاربران گوشی‌های اختصاصی گوگل، راهی برای باز کردن قفل گوشی با چهره‌های خود نداشتند.

به‌هرحال، بسیاری از گوشی‌های هوشمند اندرویدی کنونی در بازه‌های پرچم‌دار و حتی میان‌رده، از قابلیت تشخیص چهره‌ی دوبعدی بهره می‌برند که البته، دقت پایینی دارد. به‌علاوه، می‌توان این گوشی‌ها را به‌راحتی با عکس یا ابزارهای ساده‌ی دیگر، دچار اشتباه کرد.

تمامی اخبار و شایعات پیرامون اندروید در حال توسعه‌ی نسخه‌ی Q، شهادت می‌دهند که روندی پیچید‌ه‌تر برای تشخیص هویت در این نسخه از اندروید استفاده می‌شود. روندی که نیازمند سخت‌افزار حرفه‌ای است تا به‌خوبی عمل کند. قابلیت جدید نه‌تنها برای باز کردن قفل گوشی، بلکه برای ورود به اپلیکیشن‌ها و سرویس‌های مختلف و حتی پرداخت موبایلی نیز کارآمد خواهد بود.

روش و قابلیتی که توسعه‌دهنده‌ها در نسخه‌ی جدید اندروید کشف کرده‌اند، به‌نام فناوری تشخیص چهره‌ی سه‌بعدی شناخته می‌شود. به‌احتمال زیاد، گوگل می‌خواهد از توسعه‌های جدید نرم‌افزاری به‌ سود خود استفاده کند و اولین حسگرهای حرفه‌ای را نیز در گوشی اختصاصی خود یعنی Pixel 4 عرضه کند.

هنوز اخبار موثقی از مراحل توسعه‌ی نرم‌افزار و سخت‌افزار جدید غول موتور جستجو منتشر نشده است. درنتیجه، تنها می‌توان به شایعات تکیه کرد و امید داشت که در محصول بعدی، شاهد یک فناوری واقعی تشخیص چهره در اندروید باشیم.

پیشگامی اپل در استفاده از فناوری

احتمالا همه‌ی شما به‌یاد دارید که اپل در پاییز سال ۲۰۱۷، گوشی آیفون X را با طراحی خاص بریدگی در بالای صفحه‌نمایش و حذف دکمه‌ی هوم، به بازار عرضه کرد. طراحی عجیب آن روزهای آیفون، امروز به مدلی رایج در بین گوشی‌های هوشمند تبدیل شده است.

اپل با استفاده از یک دوربین مادون قرمز، Flood Illuminator و یک پروژکتور لیزر نقطه‌‌ای، فناوری فیس آیدی خود را معرفی کرد که پیش از آن در هیچ گجتی ندیده بودیم. لیزر نقطه‌ای اپل، بیش از ۳۰ هزار اشعه را به چهره‌ی کاربر می‌تاباند تا نقشه‌ای اختصاصی از تمامی ویژگی‌های صورت او تولید کند.

هرچند فناوری فیس آی دی اپل، بی‌نقص نبود، اما کاربران آیفون X به‌مرور قابلیت‌حسگر اثر انگشت را فراموش کردند. در نسخه‌های بعدی آیفون یعنی آیفون XS، آیفون XS Max و آیفون XR نیز این حرکت تکرار شد و البته، بهبود یافت.

به‌هرحال پس از گذشت مدت زیادی از عرضه‌ی فیس آی دی اپل، به‌نظر می‌رسد گوگل قصد دارد زیرساخت‌های لازم نرم‌افزاری برای پیاده‌سازی سخت‌افزار مورد نیاز در فناوری فیس آی دی را به محصول خود اضافه کند. بدین ترتیب، شرکت‌هایی همچون سامسونگ و سونی که در حال توسعه‌ی سخت‌افزار اختصاصی خود برای این منظور هستند، مشکل چندانی در هماهنگی آن با اندروید نخواهند داشت.

درنهایت، به‌نظر می‌رسد گوگل و شرکایش در اکوسیستم اندروید، چند قدمی از اپل عقب باشند. کوپرتینویی‌ها قصد دارند در نسخه‌ی ۲۰۱۹ گوشی‌های هوشمند خود، باز هم قابلیت تشخیص چهره را بهبود دهند. بهبود اپل، استفاده از فناوری دوربینی time-of-flight خواهد بود که چندی پیش شرکت Vivo نمونه‌هایی از آن را نشان داد. چنین قابلیتی، احتمالا در نسخه‌ی 5G گلکسی اس 10 سامسونگ هم دیده می‌شود. درواقع، شرکت‌های سازنده‌ی پیشگام، در این زمینه جلوتر از گوگل، حرکت کرده‌ و پیش از آماده‌سازی‌های نرم‌افزاری اندروید، مشکلات را تا حدودی حل کرده‌اند.

سرویس صوتی گوگل مشهور به Google Voice یکی از سرویس‌های مشهوری بوده که تاکنون توجه کمتری به آن شده است. کاربران از ماه‌ها پیش منتظر قابلیت تماس VoIP در این سرویس بودند که حدود یک سال پیش، وارد فاز آزمایشی بتا شد. از آن زمان تاکنون، گوگل اطلاعات زیادی از روند آزمایش‌ها پیرامون سرویس خود منتشر نکرد، اما یک توییت جدید از یکی از کارمندان شرکت، اضافه شدن قابلیت تماس بر بستر IP را در آینده‌ی نزدیک نوید داد.

اسکات جانستون یکی از کارمندان بخش Google Voice در حساب کاربری توییتر خود، خبر ارائه‌ی قابلیت تماس بر بستر آی‌پی را به‌نوعی عمومی کرد. طبق اعلام جانستون، تماس VoIP هم‌اکنون نیز ازطریق سرویس صوتی گوگل قابل اجرا است، اما ارائه‌ی آن برای تمام کاربران، تا حداکثر یک هفته‌ی دیگر به طول خواهد انجامید.

ارائه‌ی قابلیت تماس VoIP در سرویس صوتی گوگل، باتوجه‌به زمان معرفی نسخه‌ی بتا، زمان زیادی طول کشید. به‌هرحال، پس از عرضه‌ی عمومی، کاربران گوگل خواهند توانست از اینترنت وای‌فای یا اینترنت بر بستر دیتا، برای برقراری تماس VoIP استفاده کنند.

استفاده از اینترنت WiFi برای تماس، این مزیت را دارد که کاربر دیگر به سیم‌کارت خود وابسته نباشد. به‌عنوان مثال در موقعیت‌هایی که شبکه‌ی موبایل در دسترس نیست، کاربر می‌تواند با اتصال به یک اینترنت پرسرعت، تماس خود را برقرار کند.

در زمان متصل بودن به شبکه‌ی تلفن مخابراتی نیز، تماس بر بستر اینترنت وای‌فای کیفیت بهتری خواهد داشت و پایداری آن نیز بیشتر می‌شود. حتی برخی اپراتورهای کنونی سیم‌کارت در جهان، اتصال و تماس بر بستر وای‌فای را نیز به امکانات خود افزوده‌اند. با این قابلیت، کاربر تنها زمانی‌که به اینترنت پرسرعت وای‌فای متصل نیست، از شبکه‌ی خود سیم‌کارت برای تماس استفاده می‌کند.

تیم‌های حرفه‌ای و کاربران انجمن معروف XDA Developers تاکنون روی کدهای اولیه‌ی Android Q بررسی‌هایی انجام داده‌اند. یکی از کشفیات جذاب آن‌ها، احتمالا پرطرفدارترین قابلیتی خواهد بود که به‌صورت بومی به اکوسیستم اندرویدی اضافه می‌شود. این قابلیت، پشتیبانی پیش‌فرض از سخت‌افزار امن تشخیص چهره است.

اگر تمامی اخبار و شایعه‌های منتشرشده پیرامون قابلیت فیس آی دی در اندروید جدید صحیح باشد، می‌توان نتیجه گرفت که گوگل، بالاخره تصمیم به جایگزینی قابلیت ابتدایی و پیش‌فرض چهره‌ی مورد تأیید (Trusted Face) در گوشی‌های هوشمند خود گرفته است. با جایگزینی قابلیت جدید، احتمالا شاهد خیل عظیمی از گوشی‌های حرفه‌ای در بازار اندرویدی‌ها خواهیم بود که از روش‌های امن‌تر برای تأیید هویت کاربران استفاده می‌کنند.شرکت‌هایی همچون هواوی و شیائومی، جزو اولین اجراکنندگان قابلیت تشخیص چهره در میان تولیدکنندگان گوشی اندرویدی بودند. آن‌ها مراحل دشواری را برای پیاده‌سازی تأیید هویت چهره‌ای روی دستگاه‌های پرچم‌دار خود پشت‌سر گذاشتند. قطعا برای چنین شرکت‌هایی و تیم‌های توسعه‌ای آن‌ها، پیاده‌سازی پشتیبانی پیش‌فرض از سخت‌افزار تشخیص چهره یا همان فیس آی دی، یک خبر خوشحال‌کننده محسوب می‌شود.

تغییرات در Pixel 4

گوگل در آخرین گوشی هوشمند خود یعنی Pixel 3 XL استفاده‌ی خاصی از بریدگی بالای گوشی نکرده و از همان سنسور اثر انگشت سنتی در گوشی ۶ اینچی خود استفاده کرد. به‌علاوه، در اندروید P خبری از قابلیت Trusted Face هم نبود. درنتیجه، کاربران گوشی‌های اختصاصی گوگل، راهی برای باز کردن قفل گوشی با چهره‌های خود نداشتند.

به‌هرحال، بسیاری از گوشی‌های هوشمند اندرویدی کنونی در بازه‌های پرچم‌دار و حتی میان‌رده، از قابلیت تشخیص چهره‌ی دوبعدی بهره می‌برند که البته، دقت پایینی دارد. به‌علاوه، می‌توان این گوشی‌ها را به‌راحتی با عکس یا ابزارهای ساده‌ی دیگر، دچار اشتباه کرد.

تمامی اخبار و شایعات پیرامون اندروید در حال توسعه‌ی نسخه‌ی Q، شهادت می‌دهند که روندی پیچید‌ه‌تر برای تشخیص هویت در این نسخه از اندروید استفاده می‌شود. روندی که نیازمند سخت‌افزار حرفه‌ای است تا به‌خوبی عمل کند. قابلیت جدید نه‌تنها برای باز کردن قفل گوشی، بلکه برای ورود به اپلیکیشن‌ها و سرویس‌های مختلف و حتی پرداخت موبایلی نیز کارآمد خواهد بود.

روش و قابلیتی که توسعه‌دهنده‌ها در نسخه‌ی جدید اندروید کشف کرده‌اند، به‌نام فناوری تشخیص چهره‌ی سه‌بعدی شناخته می‌شود. به‌احتمال زیاد، گوگل می‌خواهد از توسعه‌های جدید نرم‌افزاری به‌ سود خود استفاده کند و اولین حسگرهای حرفه‌ای را نیز در گوشی اختصاصی خود یعنی Pixel 4 عرضه کند.

هنوز اخبار موثقی از مراحل توسعه‌ی نرم‌افزار و سخت‌افزار جدید غول موتور جستجو منتشر نشده است. درنتیجه، تنها می‌توان به شایعات تکیه کرد و امید داشت که در محصول بعدی، شاهد یک فناوری واقعی تشخیص چهره در اندروید باشیم.

پیشگامی اپل در استفاده از فناوری

احتمالا همه‌ی شما به‌یاد دارید که اپل در پاییز سال ۲۰۱۷، گوشی آیفون X را با طراحی خاص بریدگی در بالای صفحه‌نمایش و حذف دکمه‌ی هوم، به بازار عرضه کرد. طراحی عجیب آن روزهای آیفون، امروز به مدلی رایج در بین گوشی‌های هوشمند تبدیل شده است.

اپل با استفاده از یک دوربین مادون قرمز، Flood Illuminator و یک پروژکتور لیزر نقطه‌‌ای، فناوری فیس آیدی خود را معرفی کرد که پیش از آن در هیچ گجتی ندیده بودیم. لیزر نقطه‌ای اپل، بیش از ۳۰ هزار اشعه را به چهره‌ی کاربر می‌تاباند تا نقشه‌ای اختصاصی از تمامی ویژگی‌های صورت او تولید کند.

هرچند فناوری فیس آی دی اپل، بی‌نقص نبود، اما کاربران آیفون X به‌مرور قابلیت‌حسگر اثر انگشت را فراموش کردند. در نسخه‌های بعدی آیفون یعنی آیفون XS، آیفون XS Max و آیفون XR نیز این حرکت تکرار شد و البته، بهبود یافت.

به‌هرحال پس از گذشت مدت زیادی از عرضه‌ی فیس آی دی اپل، به‌نظر می‌رسد گوگل قصد دارد زیرساخت‌های لازم نرم‌افزاری برای پیاده‌سازی سخت‌افزار مورد نیاز در فناوری فیس آی دی را به محصول خود اضافه کند. بدین ترتیب، شرکت‌هایی همچون سامسونگ و سونی که در حال توسعه‌ی سخت‌افزار اختصاصی خود برای این منظور هستند، مشکل چندانی در هماهنگی آن با اندروید نخواهند داشت.

درنهایت، به‌نظر می‌رسد گوگل و شرکایش در اکوسیستم اندروید، چند قدمی از اپل عقب باشند. کوپرتینویی‌ها قصد دارند در نسخه‌ی ۲۰۱۹ گوشی‌های هوشمند خود، باز هم قابلیت تشخیص چهره را بهبود دهند. بهبود اپل، استفاده از فناوری دوربینی time-of-flight خواهد بود که چندی پیش شرکت Vivo نمونه‌هایی از آن را نشان داد. چنین قابلیتی، احتمالا در نسخه‌ی 5G گلکسی اس 10 سامسونگ هم دیده می‌شود. درواقع، شرکت‌های سازنده‌ی پیشگام، در این زمینه جلوتر از گوگل، حرکت کرده‌ و پیش از آماده‌سازی‌های نرم‌افزاری اندروید، مشکلات را تا حدودی حل کرده‌اند.

یکی از پژوهشگران امنیتی به‌نام رابرت باپتیست، سروری مخفی کشف کرده بود که به‌طور مداوم در پس‌زمینه‌ی اپلیکیشن ES File Explorer فعالیت می‌کرد. ES File Explorer یک اپلیکیشن مدیریت فایل اندرویدی است که بیش از  ۱۰۰ میلیون بار از گوگل‌ پلی نصب شده و به گفته‌ی توسعه‌دهنده‌اش، بیش از ۵۰۰ میلیون نفر در جهان از آن استفاده می‌کنند.

به‌گفته‌ی رابرات باپتیست، درست پس از اجرای این اپلیکیشن، یک سرور HTTP محلی روی پورت ۵۹۷۷۷ باز شده و تا زمانی که ES File Explorer در پس‌زمینه بسته نشود، به فعالیت خود ادامه می‌دهد:

هرگاه کاربری ES File Explorer را اجرا کند، یک سرور HTTP شروع به کار می‌کند. این سرور به‌صورت محلی روی پورت ۵۹۷۷۷ باز می‌شود. اگر مهاجمی به شبکه‌ی محلی یکسانی با قربانی متصل شود، می‌تواند اطلاعات زیادی (از جمله اطلاعات دستگاه، اپلیکیشن‌های نصب‌شده و...) را از گوشی قربانی به‌دست آورده و به‌شکل از راه دور فایلی را از گوشی او به سرقت ببرد یا اپلیکیشنی را روی دستگاه او اجرا کند.

علاوه‌بر این، این اتفاق حتی بدون دادن مجوزهای اندروید به این اپلیکیشن روی گوشی قربانی نیز قابل رخ‌دادن است که موجبات سوءاستفاده‌ی آسان از دستگاه قربانی را فراهم می‌آورد. این آسیب‌پذیری در جدیدترین نسخه‌ی ES File Explorer رفع شده و هم‌اکنون کاربران می‌توانند نسخه‌ی به‌روزشده‌ی اپلیکیشن را دانلود کنند.

این پژوهشگر، اسکریپتی را ساخته است که نشان می‌دهد یک مهاجم بالقوه که به شبکه‌ی وای فای مشابهی با قربانی متصل شده، چگونه می‌تواند به‌راحتی فایل‌های دستگاه و کارت حافظه‌ی او را لیست و دانلود کرده و حتی اپلیکیشنی را در گوشی او اجرا نماید یا اطلاعات دستگاه را مشاهده کند.

پس از حدود چهار ساعت از فاش شدن آسیب‌پذیری پورت باز CVE-2019-6447، لوکاس استفانکو، از پژوهشگران بدافزارهای اندرویدی شرکت ESET، آسیب‌پذیری دیگری را در  ES File Explorer کشف کرد. به‌ادعای این کارشناس شرکت امنیتی ESET، مهاجمان احتمالی می‌توانند با بهره‌گیری از حمله‌ی مرد میانی (MitM) در ترافیک شبکه‌ی HTTP این اپلیکیشن نفوذ کرده و آن را با شبکه‌ی خود عوض کنند.

به‌گفته‌ی استفانکو، تمامی نسخه‌های اپلیکیشن ES File Explorer تا ۴.۱.۹.۷.۴ در برابر این مشکل امنیتی آسیب‌پذیر هستند.

رابرت باپتسیت همچنین اعلام کرده است که مشکلات امنیتی دیگری را نیز در این اپلیکیشن یافته که در آینده فاش خواهد شد. این مشکلات تیم توسعه‌دهنده‌ی ES File Explorer را با چالش‌های سختی مواجه می‌کند.

با این‌حال ماجرا هنوز به اتمام نرسیده است. تیم توسعه‌دهنده‌ی ES File Explorer اعلام کرده که مشکل آسیب‌پذیری http را حل می‌کند، ولی پژوهشگران مشکلات بیشتری را در این اپلیکیشن کشف کرده‌اند.

اکنون کاربران باید منتظر رفع این مشکلات در نسخه‌های بعدی اپلیکیشن باشند. مشکلات موجود در این اپلیکیشن با همواره فعال نگه‌داشتن وب‌سرور، برای افرادی که از شبکه‌ی وای فای مشابهی استفاده می‌کنند؛ امکان دسترسی به فایل‌های کاربران را فراهم می‌کند و همچنین امکان حمله‌ی مرد میانی یا MitM نیز وجود دارد.

تازه‌ترین پرچم‌دار سامسونگ با سروصدایی فراوان در راه است. یکی از شایعات پیرامون آن، مجهز بودنش به قابلیت شارژ بی‌سیم سایر دستگاه‌ها است؛ قابلیتی که مدتی پیش در گوشی پرچم‌دار هواوی Mate 20 Pro مشاهده شده‌ بود.

اما تازه‌ترین اخبار گلکسی اس 10 با انتشار تصویری از کارت تبلیغاتی و نمایشی این گوشی، از به حقیقت پیوستن این شایعه حکایت دارند. با کمی دقت به این کارت می‌توان متوجه شد که این قابلیت احتمالاً حائز اهمیت خاصی برای سامسونگ است؛ چراکه آیکن آن دقیقاً درکنار آیکن دوربین سه‌گانه‌ی گلکسی اس 10 که یکی از قابلیت‌های محوری این پرچم‌دار خواهد بود قرار گرفته‌ است.

البته دراین‌میان یک سؤال باقی می‌ماند؛ سامسونگ چه تمهیدی برای بهره‌گیری از این قابلیت در نظر گرفته‌ است؟ چراکه به‌طورمثال هواوی از فناوری Qi برای این امر استفاده کرده‌ است، اما محصولات پوشیدنی سامسونگ همچونگلکسی واچ و Gear IconX نه از این استاندارد و نه از استاندار PMA یا سایر استانداردهایی که تابه‌حال در گوشی‌های سامسونگ به‌کار گرفته شده‌ است استفاده می‌کنند.

به نظر می‌رسد که برای یافتن پاسخ این سؤال، و همچنین میزان بازدهی این قابلیت در گلکسی اس 10 چاره‌ای جز انتظار تا معرفی این پرچم‌دار نیست.

اواخر سال گذشته بود که اطلاعاتی درباره‌ی اولین نمایشگر ۱۵.۶ اینچی OLED سامسونگ با وضوح 4K برای لپ‌‌تاپ‌‌ها در نمایشگاه CES مطرح شد. این محصول تا پایان نمایشگاه معرفی‌نشده باقی ماند؛ اما ظاهرا انتظارها به‌سر آمده است. شرکت Samsung Display دیروز اعلام کرد موفق شده اولین صفحه نمایش ۱۵.۶ اینچی OLED لپ‌تاپ با وضوح تصویر UHD را بسازد. سامسونگ این پنل را به سازندگان پیشتاز برای ساخت نوت‌‌بوک‌‌های رده‌بالا عرضه خواهد کرد.

پنل‌‌­های OLED در بازار نمایشگرهای کره‌­ای محصول ناشناخته­‌ای نیست. این پنل­‌ها در حوزه‌­ی­ نمایشگرهای موبایل حضور چشمگیری دارند و اکنون، قرار است در بازار نوت‌بوک­‌ها هم خودی نشان دهد. شرکت Samsung Display، سازنده­‌ی تخصصی نمایشگرهای سامسونگ، ۹ کارخانه­‌ی تولید نمایشگر در سراسر جهان دارد.

خط‌تولید نمایشگر‌های OLED لپ‌­تاپ سامسونگ با وضوح 4K تا ماه آینده راه‌اندازی خواهد شد. فناوری نمایشگر OLED درمقایسه‌با نمایشگرهای رایج LCD چندین مزیت دارد و درواقع، جایگزین شایسته‌ای برای این نمایشگرها در لپ­‌تاپ‌های پرچم‌دار خواهد بود. سامسونگ خاطرنشان می‌کند پنل­‌های OLED با وضوح 4K ساختِ این شرکت استاندارد DisplayHDR TrueBlack مؤسسه‌­ی VESA، مؤسسه­‌ی استانداردهای ویدئو­الکترونیک را دریافت کرده و از دقت رنگ چشمگیر و قابلیت HDR کامل بهره­‌مند است.

نمایشگر لپ­تاپ OLED سامسونگ سطح روشنایی گسترده‌­ای از ۰.۰۰۰۵ تا ۶۰۰ نیت دارد و نسبت کنتراست دینامیکی آن ۱:۱۲۰۰۰۰ اعلام شده است. با این ارقام رنگ سیاه در این صفحه‌نمایش ۲۰۰ برابر تیره‌­تر و رنگ سفید دوبرابر روشن‌تر از نمایشگرهای رایج LCD به‌نمایش درخواهد آمد.

طیف رنگی این نمایشگر ۳.۴ میلیون رنگ را شامل می­‌شود که دوبرابرِ میزان به‌کاررفته در نمایشگرهای رایج LCD است. نمایشگر لپ‌‌تاپ جدید سامسونگ از استاندارد حجم رنگ DCI-P3 پیروی می­‌کند که بهترین حالت ممکن برای استریم ویدئو است. سامسونگ مدعی است این نمایشگر در‌مقایسه‌با نمایشگرهای LCD هم‌­اندازه­‌‌اش حجم رنگ ۱.۷ برابری دارد. این ویژگی باعث شفافیت و دقت در رنگ هنگام تماشای غیرمستقیم صفحه­‌نمایش می­‌شود.

سامسونگ به این موضوع اشاره نکرده که کدام‌یک از تولیدکنندگان لپ­‌تاپ برای اولین‌بار از صفحه­‌نمایش OLED با وضوح 4K ساخت این شرکت استفاده می­‌کنند. بااین‌حال، انتظار می‌­رود این صفحه‌نمایش همچون نگینی بر لپ‌تاپ­‌های پرچم‌دار ساخت لنوو (Leonovo) و دل (Dell) بدرخشد. سامسونگ می‌گوید قصد دارد تولید انبوه این نمایشگر لپ­‌تاپ را از اواسط فوریه (برابر با اواخر بهمن) آغاز کند. احتمال دارد این شرکت در یکی از لپ‌­تاپ‌های گران‌­قیمتش از این محصول استفاده کند.