Displaying items by tag: بازار موبایل ایران

شیائومی، تولیدکننده‌ی مطرح چینی در زمینه‌ی گوشی‌های هوشمند، در فاصله‌ی ماه‌های ژانویه تا سپتامبر موفق شده است ۱.۴۵ میلیارد دلار سود خالص  به دست آورد. شرکت چینی فقط در سه‌ماهه‌ی اخیر به ۳۵۷.۲۳ میلیون دلار سود خالص دست پیدا کرده که این رقم در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته، پیشرفت چشمگیری نشان می‌دهد. گفتنی است متوسط تخمین‌هایی که برای سود شیائومی در این مدت زده می‌شد، حدود ۲۷۳.۷ میلیون دلار بود.

براساس گزارش مالی شیائومی، سود عملیاتی این شرکت ۳۸.۴ درصد کاهش داشته است؛ در حالی که درآمد آن دست‌خوش ۴۹.۱ درصد افزایش شده است. آمارهای فوق در حالی به دست آمده‌اند که فروش کلی گوشی هوشمند هم در چین و هم بازارهای بین‌المللی کاهش یافته است.

با این وجود، براساس گزارش مؤسسه‌ی تحقیقاتی IDC، شیائومی در کنار دو تولیدکننده‌ی چینی دیگر با نام‌های اوپو وویوو در مجموع حدود یک چهارم سهم بازار گوشی هوشمند دنیا در نیمه‌ی اول سال ۲۰۱۸ را به خود اختصاص داده‌اند.

بازاری که شیائومی در آن روند رشد سریعی داشته بازار هند است. همواره در هند از گوشی‌های سری ردمی شیائومی که سری اقتصادی این شرکت به حساب می‌آیند، استقبال فراوانی می‌شود.

در بازار اروپا نیز دو کشور روسیه و اسپانیا که سال گذشته پذیرای ورود رسمی گوشی‌های این شرکت چینی بودند، در موفقیت شیائومی سهیم بوده‌اند، ضمن اینکه، این شرکت، اوایل ماه جاری، گوشی پرچمدار خود، یعنی می ۸ پرو را به طور رسمی روانه‌ی بازار انگلستان کرد.

از آن‌جایی که برند شیائومی تصویر گوشی‌های ارزان قیمت چینی را به ذهن متبادر می‌کند، در ارائه‌ی گوشی‌های پرچمدار گران‌قیمت با حاشیه‌ی سود بالا با چالش‌هایی مواجه است. برای مقابله با این چالش و به منظور افزایش حاشیه‌ی سود، شرکت موفق چینی قصد دارد با نام برندهای دیگری نیز در بازار گوشی هوشمند فعالیت داشته باشد تا عرضه‌ی گوشی‌های پرچمدار را با نام برندهایی غیر از شیائومی انجام دهد. آن‌ها در همین راستا، اخیراً با Meitu، شرکت معروف چینی در زمینه‌ی تولید نرم‌افزار ویرایش عکس، مذاکراتی انجام داده‌اند.

سامسونگ در حال توسعه‌ی نسل جدیدی از نمایشگرهای OLED با نام M9 است که قرار است در گوشی‌های هوشمند گلکسی اس ۱۰، پرچمدار بعدی سامسونگ مورد استفاده قرار گیرند.

در انتهای گزارشی مربوط به تامین‌‌کنندگان مواد شیمیایی برای تولید نمایشگر سامسونگ، اطلاعاتی مربوط به سه مدل مختلف نمایشگری وجود دارد که سامسونگ قصد دارد در پرچمدار بعدی خود معرفی کند. 

انتظار می‌رود گلکسی اس ۱۰ نسخه‌ای ارزان‌قیمت با صفحه‌نمایش تخت ۵.۸ اینچی به بازار عرضه کند. نسخه‌ی میا‌ن‌رده‌ی گلکسی اس ۱۰ درای نمایشگری با لبه‌های انحنادار  ۵.۸ اینچی خواهد بود و نسخه‌ی بالای رده‌ی گلکسی اس ۱۰ از نمایشگر با لبه‌های انحنادار ۶.۲ اینچی بهره خواهد برد. سامسونگ برای تامین مواد شیمیایی ارگانیک مربوط به زیرپیکسل‌های (sub pixels) قرمز، سبز و آبی خود قصد دارد از تامین‌کنندگان دیگری در حوزه‌ی مواد کمک بگیرد. انتظار می‌رود در تولید نمایشگر نسل بعدی موسوم به M9 که قرار است جایگزین نسل قبلی نمایشگر موسوم به M8 شود، از مواد شیمیایی دیگری استفاده کند.

گوشی‌های هوشمند گلکسی اس ۹ و گلکسی نوت ۹ با نمایشگرهای M8 معرفی و به بازار عرضه شده‌اند. موضوع جالب‌توجهی دیگری نیز در این گزارش ذکر شده است؛ ظاهرا سامسونگ برای نامیدن آخرین نمایشگر توسعه‌‌یافته برای آیفون اپل از نام LT2 استفاده کرده است. همین موضوع می‌تواند تفاوت بین نمایشگرهای AMOLED تولیدشده توسط سامسونگ برای گوشی‌های آیفون اپل و نمایشگرهای تولیدشده برای گوشی‌های گلکسی را روشن کند. 

خبر پیش‌بینی رکوردشکنی سود عملیاتی سامسونگ طی تابستان ۲۰۱۸، حکایت از آن داشت که سامسونگ در بازه‌ی زمانی سه‌ماهه‌ی ژوئیه تا سپتامبر، بیشترین درآمد را طی یک دوره‌ی دوساله برای خود رقم زده است. با این وجود، وضعیت بازار گوشی‌های هوشمند سامسونگ نگران‌کننده است. 

وضعیت رقابتی برندهای چینی و سلطه‌ی مداوم اپل در این بخش، باعث شده که سامسونگ برای حفظ سهم خود در بازار و کسب سود، تلاش کند. سامسونگ در گذشته، اقدامات بسیاری را انجام داده است تا بتواند با چالش‌های موجود در بازار گوشی‌های هوشمند کنار بیاید ولی این نتایج خبر از وضعیتی ناامیدکننده تا این لحظه می‌دهد. 

با وجودی که سامسونگ در سال جاری میلادی، چندین محصول فوق‌العاده به بازار معرفی کرد، اما این محصولات نیز نتوانستند منجر به تغییر وضعیت شرکت کره‌ای در بازار گوشی‌های هوشمند شوند. براساس گزاش The Korea Herald، دی‌جی کو، مدیر عامل بخش موبایل سامسونگ، امیدوار است که معرفی گلکسی اس ۱۰ در آینده‌ی نزدیک و همچنین معرفی گوشی هوشمند تاشدنی این شرکت بتواند وضعیت بخش موبایل سامسونگ را تغییر دهد. ظاهرا چشم امید سامسونگ به گوشی هوشمند گلکسی S10 و گوشی هوشمند تاشدنی دوخته شده است. بخشی از گزارش منتشر‌شده به پیام دی‌جی‌ کو به این موضوع اشاره دارد:

از وضعیت پرچالشی که در بخش کسب‌‌وکار گوشی‌های هوشمند سامسونگ داریم، متاسفم. تمام سعی خودمان را می‌کنیم تا با معرفی گلکسی اس ۱۰ و گوشی هوشمند تاشدنی سامسونگ بتوانیم بر این وضعیت بحرانی فایق آییم.

این پیام در حالی منتشر می‌شود که شایعه‌هایی مبنی بر تجدید ساختار سازمانی سامسونگ در پایان سال به گوشی می‌رسد و بیم آن می‌رود که موقعیت دی‌جی‌ کو در وضعیت تهدید آمیزی باشد.

گزارش همچنین می‌گوید که لی جائه یانگ، نائب رئیس کنونی سامسونگ، پس از سفر به فروشگاهی در اروپا، دی‌جی کو را به‌دلیل وضعیت بحرانی موجود در بازار رقابتی گوشی‌های هوشمند مورد انتقاد قرار داده است. در حالی که برخی از افراد مطلع داخل شرکت، چنین اظهار ظرهایی را به‌عنوان نشانه‌ای از افزایش نگرانی سامسونگ در مورد کسب‌وکار گوشی‌های هوشمند و همچنین جایگاه دی‌جی کو تلقی می‌کنند؛ برخی دیگر معتقدند که نباید اظهارنظری که در این گزارش ارائه شده است بیش از حد مورد تجزیه‌ و تحلیل قرار گیرد. 

هنوز زمان دقیق معرفی Galaxy S10 و گوشی هوشمند تاشدنی این شرکت مشخص نشده است. اما با توجه به خبرهای منتشرشده و روال قبلی شرکت، انتظار می‌رود قبل از پایان فصل اول سال ۲۰۱۹ میلادی شاهد معرفی این محصولات باشیم. با این وجود، برای تجزیه و تحلیل کاملِ تاثیر عرضه‌ی این دو دستگاه به بازار، باید منتظر باشیم ببینیم که درآمد فصل دوم سامسونگ در سال آینده‌ی میلادی دستخوش چه تغییری خواهد شد. 

پژوهشگران دانشگاه نیویورک با استفاده از نوعی هوش مصنوعی که می‌تواند حسگرهای بیومتریک را فریب دهد، موفق به یافتن روشی برای ساخت اثر انگشت جعلی شده‌اند. این هوش مصنوعی که پژوهشگران آن را DeepMasterPrints نامیده‌اند، در فرآیند آزمایش ۲۳ درصد از اثر انگشت‌های سیستمی را بازسازی کرد و ظاهراً نرخ خطای آن یک در هزار است. هنگامی که نرخ تطبیق اشتباه یک در هزار بود، دیپ‌مسترپرینتس موفق شد اثر انگشت‌های واقعی را در ۷۷ درصد مواقع شبیه‌سازی کند.

این قابلیت شناخت اثرهای انگشت‌ جعلی، بیش از همه می‌تواند برای دور زدن سیستم‌هایی کاربردی باشد که (برخلاف گوشی‌های هوشمند که فقط چند اثر انگشت محدود را ثبت می‌کنند.) اثر انگشت‌های بسیاری روی آن‌ها ذخیره می‌شود. یک هکر، برای یافتن اثر انگشت صحیح از راه آزمون و خطا، همچون حملات جستجوی فراگیر یا لغت‌نامه‌ای علیه گذرواژه‌ها، احتمالاً شانس‌های بیشتری برای موفقیت در اختیار دارد.

از آنجایی که اغلب حسگرها شکل انگشت را نمی‌چرخانند، صرفاً اثری جزئی از آن را شناسایی می‌کنند، اما کاربر هنگام تنظیم تاچ‌آیدی در iOS یا اثر انگشت در اندروید باید با حرکت‌دادن انگشت خود، تمام بخش‌های آن را به حسگر بشناساند. در نتیجه، نیازی نخواهد بود که هر مرتبه برای باز کردن قفل گوشی، انگشت به همان شکل قبلی روی حسگر قرار بگیرد.

اغلب اوقات، سیستم‌های بیومتریک به‌منظور ایجاد تصویری کامل از اثر انگشت، اثرهای جزئی را با یکدیگر ترکیب نمی‌کنند. آن‌ها در عوض، اسکن‌ها را با سوابق جزئی مقایسه می‌کنند. در این حالت، احتمال اینکه فرد هکر بتواند بخشی از اثر انگشت را با نسخه‌‌ای مطابقت دهد که کامپیوتر ایجاد کرده، افزایش پیدا می‌کند.

دیپ‌مسترپرینتس همچنین به این حقیقت واقف است که اثر انگشت‌های کامل با وجود منحصربه‌فردبودن ویژگی‌های مشترکی دارند و از آن بهره می‌گیرد. در نتیجه، احتمال آنکه یک اثر انگشت جعلی که بسیاری از این ویژگی‌های مشترک را دارد، کارگر باشد، بیشتر از نسخه‌ای خواهد بود که کاملاً تصادفی است.

پژوهشگران با در نظر گرفتن این عوامل، شبکه‌ای عصبی ایجاد کردند که در پی ساخت اثر انگشت‌هایی مطابق با طیفی از اثر انگشت‌های جزئی بود. آن‌ها با استفاده از مجموعه داده‌هایی از اثر انگشت‌های واقعی، یک شبکه‌ی خصمانه‌ی نسبی را آموزش دادند. دیپ‌مسترپرینتس به‌گونه‌ای متقاعد‌کننده‌ مثل اثر انگشت‌های واقعی عمل می‌کند، در نتیجه، آن‌ها می‌توانند انسان‌ها را هم فریب دهند. در روش قبلی، که به نام مسترپرینتس شناخته می‌شد، اثر انگشت‌های جعلی با لبه‌های زاویه‌دار و تند و تیز ساخته می‌شدند و توانایی فریب حسگرها را داشتند اما انسان‌ها به‌راحتی می‌توانستند ساختگی‌بودن آن‌ها را به‌سرعت شناسایی کنند.

دانشمندان امیدوارند پژوهش آن‌ها، شرکت‌ها را ترغیب کند که امنیت سیستم‌های بیومتریک را افزایش دهند.فیلیپ بونتریگر از مدرسه‌ی مهندسی دانشگاه نیویورک می‌گوید:

بدون تأیید اینکه احراز هویت بیومتریک را یک انسان واقعی انجام می‌دهد، بسیاری از این حملات خصمانه امکان‌پذیر می‌شوند. امید واقعی برای حل چنین مشکلی، حرکت به‌سمت شناسایی زنده در حسگر بیومتریک است.

در مراسمی که روز گذشته در شهر نیویورک برگزار شد، شیائومی برخی از محصولات سخت‌افزاری خود را برای عرضه در آمریکا از طریق خرده‌فروشی والمارت معرفی کرد. نخستین محصول این شرکت چینی یک پروژکتور ۱۵۰ اینچی به نام می لیزر با عملکرد دوگانه به عنوان تلویزیونی با سیستم‌عامل اندروید تی‌وی است که با قیمت ۲ هزار دلار از طریق خرده‌فروشی والمارت عرضه می‌شود. شیائومی به‌طرزی عجیب قیمت بالایی را برای پروژکتور خود تعیین کرده است؛ اما این دستگاه در عین حال یکی از چند محصول ساخت این شرکت چینی محسوب می‌شود که در خاک آمریکا عرضه خواهد شد.

پروژکتور ۲ هزار دلاری شیائومی با وجود برخورداری از قیمت بسیار بالا، به‌طرز غیرمعمولی قادر به نمایش محتوا حداکثر با وضوح تصویر ۱۰۸۰ × ۱۹۲۰ پیکسل است. شیائومی می‌گوید هیچ برنامه‌ای برای ارائه‌ی نسخه‌ی 4K از این دستگاه در ایالات متحده ندارد و همین مدل را در زادگاه خود چین نیز عرضه می‌کند. با این حال، مصرف‌کنندگان چینی قادر به انتخاب پروژکتورهای ارزان‌تری در مقایسه با مدل ساخت شیائومی هستند.

پروژکتور شیائومی از چندین ویژگی مثبت از جمله تابش فوق کوتاه بهره می‌برد. این قابلیت به می لیزر کمک می‌کند تا در مقایسه با دیگر مدل‌هایی که باید در انتهای اتاق جای بگیرند و تصویری کم‌نورتر نمایش می‌دهند، می‌تواند در فاصله‌ی ۵۰ سانتی‌متری از دیوار قرار بگیرد و همچنان تصویری روشن و رنگارنگ را نمایش دهد. علاوه‌بر این، یک ردیاب نیز در بالای پروژکتور تعبیه شده است تا در صورتی که کاربر بیش از حد به لیزر نزدیک شود، برای جلوگیری از آسیب دیدن چشم وی، دستگاه نور خود را به‌صورت خودکار خاموش کند. این پروژکتور همچنین به‌همراه یک ریموت کنترل عرضه می‌شود که کاربر به کمک آن می‌تواند اقدام به فراخوانی گوگل اسیستنت کند.

از جمله امکانات ارتباطی Mi Laser می‌توان به سه درگاه HDMI 2.0، دو درگاه USB و سازگاری با وای‌فای و بلوتوث اشاره کرد. این دستگاه همچنین از چهار بلندگو با پشتیبانی از صدای دالبی بهره می‌برد. صدایی که از پروژکتور شیائومی به گوش می‌رسد، به نسبت مناسب با باس حداقل است. این صدا برای لذت از موسیقی پاپ کفایت می‌کند؛ اما احتمالا برای گوش سپردن به موسیقی ارکستر یا آهنگ‌های با باس شدید مناسب نخواهد بود.

شیائومی علاوه‌بر پروژکتور می لیزر، لامپ‌های Mi LED Desk Lamp را با قیمت ۳۹.۹۹ دلار، Yeelight LED Light Bulb با قیمت ۱۹.۹۹ دلار و Mi Bedside Lamp را با قیمت ۴۴.۹۹ دلار  معرفی کرد. این سه محصول همان‌طور که از نام آن‌ها برمی‌آید، دستگاه‌های روشنایی هوشمند هستند که امکان تنظیم روشنایی و سردی نور را از طریق اپلیکشن می هوم در اختیار کاربر قرار می‌دهند. این دستگاه‌ها هر سه با طراحی سفیدرنگ عرضه می‌شوند.

Xiaomi همچنین از یک پریز هوشمند با قیمت ۱۴.۹۹ دلار رونمایی کرد که کاربر به کمک آن می‌تواند جریان برق به لوازم خانگی عادی را از طریق اپلیکیشن می هوم کنترل کند. با به‌کارگیری این دو شاخه می‌توان یک وسیله‌ی عادی خانگی همچون قهوه‌ساز را به دستگاهی تقریبا هوشمند با قابلیت خاموش  و روشن‌سازی از راه دور تبدیل کرد. علاوه‌بر این، شیائومی نسل دوم پخش‌کننده‌ی می باکس را به نام Mi Box S با بهره‌گیری از اندروید تی‌وی ۸.۱ و قیمت ۵۹.۹۹ دلار معرفی کرد. این محصولات همچنین با دستیار دیجیتال گوگل اسیستنت نیز سازگار هستند.

تمام محصولات نام‌برده از طریق خرده‌فروشی والمارت در ایالات متحده عرضه می‌شوند. این نخستین بار نیست که شیائومی در همکاری با والمارت اقدام به عرضه‌ی محصولاتش در ایالات متحده می‌کند؛ با این حال، تنوع محصولات ارائه‌شده توسط این شرکت به‌طور قطع با گذشت زمان افزایش یافته است.

بهار سال آینده‌ی میلادی، در حدود یک‌سال از زمان رونمایی ا‌چ‌تی‌سی یو ۱۲ پلاس می‌گذرد و انتظار می‌رود HTC در اوایل سال میلادی ۲۰۱۹، گوشی هوشمند بعدی اچ‌تی‌سی U12 پلاس را معرفی کند.

با این وجود، براساس اطلاعات منتشرشده از سوی Phandroid بر مبنای اطلاعات ارائه‌شده از سوی یکی از منابع آگاه، به‌نظر می‌رسد HTC قصد ندارد گوشی هوشمند اچ‌تی‌سی یو ۱۳ را در سال آینده‌ی میلادی رونمایی کند و ظاهرا در حال توسعه‌ی گوشی هوشمند دیگری با نام متفاوتی است. در گزارش منتشرشده، مشخص نیست که ا‌چ‌تی‌سی دقیقا در حال توسعه‌ی گوشی هوشمند خود با چه نامی است؛ ولی به‌نظر می‌رسد که مشتریان این برند باید منتظر محصولی متفاوت از اچ‌تی‌سی یو باشند.

احتمال دارد HTC قصد داشته باشد در سال آینده‌ی میلادی، گوشی هوشمند دیگری به بازار عرضه کند و حتی این احتمال وجود دارد که شاهد تغییری در نام تجاری اچ‌تی‌سی برای پرچمدار بعدی این شرکت باشیم. البته با توجه به روال مرسومی که HTC در طی چند سال گذشته از خود نشان داده است؛ عجیب نیست اگر در نظر داشته باشد تغییری در نام تجاری خود ایجاد کند. اچ‌تی‌سی یو ۱۲ پلاس با نمایشگر کم‌حاشیه و دو دوربین دوگانه خردادماه سال جاری معرفی شد و به‌نظر می‌رسید که گوشی هوشمند بسیار مناسبی باشد؛ با این وجود دستگاه مشکلاتی هم داشت. اچ‌تی‌سی یو ۱۲ پلاس، با کلیدهای لمش‌نشدنی حساس به فشار معرفی شد. کلیدهای پاور و کنترل صدا قابل لمس در این گوشی هوشمند لمس‌پذیر نیستند. HTC در گوشی هوشمند یو ۱۲ پلاس خود تصمیم گرفت از کلیدهای نرم‌افزاری به‌جای کلید‌های واقعا کلیک‌پذیر استفاده کند. 

با اینکه این کلیدها مشابه به‌نظر می‌رسیدند، اما قابلیت لمس‌پذیری نداشتند و وقتی باتری گوشی تخلیه می‌شد، کلیدها از کار می‌افتادند و دیگر کار نمی‌کردند. رسیدگی به این موضوع در دستور کار HTC قرار گرفت و این در حالی بود که شرکت گوشی محبوبی در دست داشت. تنها نکته‌ی مهم این بود که کاربران زیادی در مورد این موضوع اطلاعی نداشتند و همین مساله باعث بروز مشکلاتی در حال توسعه‌ی گوشی محبوب دیگری بود. سال‌ها است  HTC تحت فشار قرار داد. این سومین بار است که در طی ۵ سال گذشته، اچ‌تی‌سی نام برند پرچم‌دار خود را تغییر می‌دهد. باید امیدوار باشیم  تغییر جدید همانند تغییرات قبلی فریب‌دهنده نباشد. 

ممکن است شما از داستان HTC بی‌اطلاع باشید. HTC یکی از شرکت‌های مطرح و شناخته‌شده‌ی جهان در حوز‌ه‌ی گوشی‌های هوشمند با سابقه‌ای بالغ بر ۲۱ سال است.  اما تا سال ۲۰۰۹ میلادی، اغلب برای سایر شرکت‌ها، گوشی هوشمند می‌ساخت و به‌همین دلیل با نام ODM یا همان شرکت‌ سازنده دستگاه اصلی شناخته می‌شد. اخیرا HTC همین روال را با گوگل برای تولید گوشی‌های هوشمند نکسوس وان، پیکسل و پیکسل ۲ در پیش گرفته است. HTC اولین گوشی هوشمند اندرویدی خودش یعنی T-Mobile G1 برای بازار ایالات متحده و HTC Dream در سایر بازارها را معرفی کرد. همان‌طور که پیشتر گفته شده بود، اولین گوشی هوشمند نکسوس یعنی نکسوس وان نیز توسط HTC تولید شده است.

در نتیجه، این شرکت، نقش مهمی در بازار گوشی‌های هوشمند بازی می‌کند. اما همه‌ی این اتفاقات مربوط به قبل از سال ۲۰۱۱ میلادی بوده است. از آن زمان به بعد، HTC با مشکلات متعددی دست‌وپنجه نرم می‌کند. در سال ۲۰۱۱، حدود ۲۵ درصد سهم بازار ایالات متحده و حدود ۱۰ درصد سهم بازار جهانی از آن HTC بود. در حال حاضر، براساس مستندات مطرح‌شده از سوی Strategy Analytics، اچ‌تی‌سی تنها در حدود یک درصد سهم بازار جهانی را دارد و در بسیاری از بازارها، سهمی زیر صفر را به نام خودش به‌ثبت رسانده است. این اعداد و ارقام نشان می‌دهد که این شرکت با افت شدیدی مواجه بوده است. پیشتر نیز گفته شده بود که درآمد ناچیز و زیان قابل‌توجه در گزارش‌های مالی HTC مشاهده می‌شود. البته، همه‌ی این اتفاقات یک‌شبه رخ نداده است و حداقل هفت سال طول کشیده تا چنین تغییر جایگاهی برای اچ‌تی‌سی پیش بیاید. اما متاسفانه شواهد و قراین نشان می‌دهد که HTC کار خاصی برای تغییر این وضعیت هم انجام نداده است.

از آنجایی که در سال ۲۰۱۱ میلادی، HTC رتبه‌ی بالای خودش از نظر سهم بازار را  به سامسونگ و سپس اپل واگذار کرد، سال ۲۰۱۱ اصلا برای HTC سال خوبی نبود. از این‌رو، تصمیم گرفت برخی موارد را تغییر دهد. HTC One را با نام HTC One X و HTC One S معرفی کرد. از آنجایی که HTC گوشی‌های هوشمند خوبی به بازار عرضه می‌کند؛ هر دو محصولات خوبی بودند؛ اما وارد بازار ایالات متحده آمریکا نشدند. در آن مقطع زمانی، فروش انحصاری گوشی‌های هوشمند تحت لوای اپراتورهای تلفن همراه موضوع قابل‌توجهی بود و بسیاری از شرکت‌ها مجبور بودند برای هر اپراتور تلفن همراه در ایالات متحده، گوشی هوشمندی انحصاری با نامی متفاوت تولید کنند. HTC One X تنها از طریق اپراتور تلفن همراه AT&T آمریکا به‌فروش می‌رسید و مدل ا‌چ‌تی‌سی One S نیز توسط اپراتور تلفن همره T-Mobile به بازار عرضه می‌شد. این شرایط خصوصا برای اچ‌تی‌سی که قصد داشت وضعیت خود را در بازار ارتقا بدهد، اصلا مناسب نبود. 

حدود یک سال بعد، HTC تصمیم گرفت از حروف اضافه‌شده در نام گوشی، خود را خلاص کند و اچ‌تی‌سی وان را معرفی کرد. اچ‌تی‌سی وان یکی از اولین گوشی‌های هوشمند تماما فلزی بازار بود و کیفیت ساخت فوق‌العاده‌ای داشت. HTC تا سال ۲۰۱۶ میلادی به تولید سری گوشی‌های هوشمند با نام One ادامه داد تا نوبت به معرفی دهمین پرچم‌دار این سری رسید. HTC دهمین پرچم‌دار خود را در این سری گوشی‌های هوشمند ا‌چ‌تی‌سی ۱۰ نامید.

سال گذشته، HTC تصمیم گرفت به‌جای استفاده از کلمه‌ی One از حرف U برای نامگذاری گوشی‌های هوشمند خود استفاده کند و شاهد معرفی گوشی‌های U11 و U12 این شرکت بودیم. اگر دقت کنید از آن زمان به بعد تعداد گوشی‌های هوشمندی که توسط HTC معرفی می‌شود، کمتر شد. هرچند گوشی‌های هوشمند  U11 Life و U12 Life را به‌ترتیب در سال گذشته و سال جاری معرفی کرد؛ اما عملا از بازار تولید گوشی‌های میان‌رده و پایین‌رده خارج شد. اما این اطلاعات به‌تنهایی گویای وضعیت HTC نیست. هر ماه، اچ‌تی‌سی درآمد خود را از ماه قبل اعلام می‌کند و هیچ‌گاه روند مثبتی را نشان نداده است. معمولا شاهد افت دو رقمی درآمد این شرکت بوده‌ایم و گاهی این رقم به ۵۰ درصد افت نیز در برخی ماه‌ها رسیده است. در واقع، HTC در سال ۲۰۱۸ نتوانسته است درآمد یک میلیارد دلاری به‌دست آورد. 

تغییر نام برای HTC یکی از موضوعات لازم و مهم است، ولی اچ‌تی‌سی به بیش از یک تغییر نام نیاز دارد. این شرکت به‌قدری افت پیدا کرده که برخی از کاربران اصلا چنین شرکتی را نمی‌شناسند. دلیل این مسئله آن است که در دوره‌ی زمانی که گوشی‌های هوشمند در همه‌جا وجود نداشت، HTC در صدر بازار گوشی‌های هوشمند حضور داشت و این دوره مربوط به زمانی است که گوشی‌های هوشمند و گوشی‌های اندرویدی عمومیت پیدا کردند ولی هنوز دوره‌ی جوانی خود را طی می‌کردند. 

در حال حاضر گوشی‌های هوشمند در همه‌ی بازارها موجود هستند و برندهای نامداری همچون سامسونگ و اپلبیش از ۶۰ درصد سهم بازار گوشی‌های هوشمند را از آن خود کرده‌اند. به‌‌همین دلیل منطقی است که HTC برای حضوری موفق در چنین بازاری به بیش از یک تغییر نام نیاز داشته باشد. البته هنوز مشخص نیست که HTC قصد دارد چه کاری برای معرفی گوشی هوشمند سال ۲۰۱۹ خود انجام بدهد؛ اما احتمال دارد محصول خود را با نام جدیدی معرفی کند. 

امیدواریم اچ‌تی‌سی در نهایت به صدای مصرف کنندگان و رسانه‌ها گوش بدهد و کمپین بازاریابی گسترده‌ای برای گوشی هوشمند جدید خود راه‌اندازی کند. هرچند در چنین شرایطی اپراتورهای تلفن همراه در آمریکا ممکن است تمایلی به پشتیبانی از چنین محصولی نداشته باشند، در نتیجه یکی از راهکارهای این شرکت عرضه‌ی گوشی هوشمندی بسیار ارزان‌قیمت و با مشخصات یک گوشی بالارده به بازار است. وان‌پلاس نیز چنین رویکردی را در پیش گرفت.

با توجه به اینکه قیمت گوشی‌های هوشمند امروزی چهار رقمی شده‌اند، این استراتژی می‌تواند به کمک HTC بیاید. قطعا ظرف ماه‌های آینده‌، اطلاعات بیشتری در مورد تصمیم‌های این شرکت منتشر خواهد شد. از آنجایی کهاچ‌تی‌سی یو ۱۲ پلاس در ماه می معرفی شد، زیاد دور از ذهن نیست که بخواهد گوشی بعدی خود را در زمانی مشابه سال قبل در سال ۲۰۱۹ معرفی کند. هنوز برای انتشار خبرهای فاش‌شده و لو رفته در مورد گوشی‌ هوشمند بعدی اچ‌تی‌سی خیلی زود است و باید منتظر باشیم ببینیم HTC در نهایت چه تصمیمی خواهد گرفت.

رابطه اپل  و کوالکام اخیراً با توجه به اختلافات حق ثبت اختراع و حق امتیاز خوب پیش نمی‌رود.

اپل با وجود سال‌ها همکاری در کنار کوالکام، اینتل را به‌عنوان تنها تامین‌کننده‌ی مودم خود در سال ۲۰۱۸ انتخاب کرد. اما آخرین شایعات مبنی بر این است که شراکت اپل و اینتل ممکن است کوتاه‌مدت باشد، به این دلیل که سازنده گوشی‌های هوشمند، خود به طراحی مدل‌های آینده می‌پردازد.

طبق گفته‌ی منابع، اپل به دنبال استخدام گروهی از مهندسین در سن‌دیگو است تا روی تراشه‌ی موتور عصبی هوش مصنوعی و تراشه‌های بی‌سیم کار کند؛ این موضوع نشان از این است که Apple سعی دارد وابستگی خود را به تامین کنندگان خارجی کاهش دهد؛ همچنین به این معنی است که ما می‌توانیم آیفون را در سال ۲۰۲۰ با تراشه‌های5G ساخت این شرکت ببینیم.

بلک‌بری یکی از برندهای شناخته شده و بزرگ در صنعت موبایل است که به گزارش رویترز، به تازگی شرکتی به نامCylance را به مبلغ ۱.۴ میلیارد دلار خریداری کرده است. Cylance در زمینه‌ی هوش مصنوعی فعالیت ‌کرده و محصولاتی تولیدی آن از حملات سایبری به شرکت‌ها جلوگیری می‌کند؛ با این حال بلک‌بری از خدمات این شرکت برای توسعه‌ی قابلیت‌های واحد QNX استفاده خواهد کرد. این واحد نرم‌افزارهایی تولید می‌کند که در نسل بعدی ماشین‌های خودران مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در سال‌های گذشته، بلک‌بری یکی از برندهای محبوب و پرطرفدار تلفن همراه بود. اما این برند کانادایی نیز در سال ۲۰۰۷ و بعد از ورود گوشی‌های آیفون محبوبیت خود را از دست داد و این موضوع به تغییر رویه‌ی کاری این شرکت منجر شد. بلک‌بری بعد از سقوط ارزش سهام خود تصمیم گرفت فعالیت اصلی شرکت را روی تولید و فروش نرم‌افزارهایی بگذارد که تلفن‌های موبایل و اپلیکیشن‌های مورد استفاده در ابزارهای مختلف را مدیریت می‌کند.

خریدن شرکت Cylance نیز نشان می‌دهد بلک‌بری نقش تولید و توسعه‌ی نرم‌افزار را در رشد و آینده‌ی شرکت جدی گرفته است.

براساس گزارش منتشر‌شده از سوی یکی از منابع آگاه از برنامه‌های اپل، به‌نظر می‌رسد اولین گوشی هوشمند آیفون با پشتیبانی از شبکه‌ی 5G در سال ۲۰۲۰ معرفی شود.

براساس گزارش منتشرشده از سوی مجله‌ی آمریکایی فست کم‍پانی، اپل قصد دارد در سال ۲۰۲۰ میلادی، اولین گوشی هوشمند آیفون خود را با مودم ۸۱۶۱ و با قابلیت اتصال به شبکه‌ی 5G به بازار معرفی کند. این گوشی هوشمند، اولین محصول اپل است که از اتصال به شبکه‌ی استاندارد 5G پشتیبانی می‌کند. براساس اعلام منابع آگاه،اینتل در حال توسعه‌ی  مودم ۸۱۶۱ با تراشه‌ی ۸۰۶۰ است که برای تست اتصال به شبکه‌ی 5G در آیفون مورد استفاده قرار می‌گیرد. توجه داشته باشید که مودم ۸۱۶۱ با فرآیند طراحی لیتوگرافی ۱۰ نانومتری اینتل تولید می‌شود؛ در نتیجه انتظار می‌رود که سرعت و کارایی بالاتری داشته باشد.

فرآیند طراحی لیتوگرافی ۱۰ نانومتری اینتل، مشکلات بسیاری را پشت سر گذاشته است. در ابتدا انتظار می‌رفت که در سال ۲۰۱۶ به تولید انبوه برسد؛ اواخر ماه گذشته، باب سوان مدیر عامل موقت اینتل، اعلام کرد که در مسیر تولید انبوه این تراشه، به پیشرفت‌هایی دست‌ یافته است اما تا سال ۲۰۱۹ میلادی هنوز آماده‌ی بهره‌برداری نیست. در گزارش منتشرشده، پیش‌بینی می‌شود که تا زمانی که پشتیبانی از اتصال به شبکه‌ی 5G به گوشی‌های آیفون برسد؛ اینتل تنها تامین‌کننده‌ی اصلی تراشه‌‌ی اپل باشد. هرچند غول فناوری از این همکاری رضایت خاطر ندارد؛ البته در گزارش منتشر‌شده، اشاره‌ای به جزئیات موضوع نشده است. Fast Company معتقد است که مشکل گرمای تراشه‌ی مودم ۸۰۶۰ باعث شده تا رابطه‌ی دو شرکت کمی تیره شود.  

براساس اعلام منبع مذکور، تغییر استراتژی اپل به‌سمت پشتیبانی از شبکه‌ی 5G، با توجه به اینکه مبتنی بر طیف موج میلی‌متری است، فشار زیادی بر مودم‌های سلولی وارد می‌کند. الزامات مربوط به این فناوری، فراتر از الزامات شبکه‌های معمولی است و حتی منجر به ایجاد گرمای بیشتری در تراشه می‌شود. همین مساله باعث کاهش عمر باتری خواهد شد و  اینتل با چنین مشکلاتی دست‌وپنجه نرم می‌کند. چنین مشکلاتی باعث شده است که اپل باب مذاکره را با سایر تامین‌کنندگان تراشه‌ی بازار از جمله مدیاتک باز کند؛ خصوصا اگر اینتل نتواند چنین مشکلاتی را حل کند. 

درست همان‌طور که در فناوری اتصال بی‌سیم، 4G LTE به‌صورت استاندارد پذیرفته شده است؛ در سال‌های آینده، شبکه‌ی 5G نیز به‌سرعت توسط تولیدکنندگان گوشی‌های هوشمند پذیرفته خواهد شد. کوالکام در تلاش است تا تراشه‌ی 5G خود را در سال ۲۰۱۹ روی اولین گوشی هوشمند به بازار عرضه کند.

با نگاهی به پیشینه‌ی Apple متوجه می‌شویم که این شرکت پیشتر نیز در تجهیز گوشی‌های آیفون به سریع‌ترین شبکه‌ی سلولار کند عمل کرده است. مثلا  اولین گوشی آیفون بدون پشتیبانی از شبکه‌ی استاندارد 3G معرفی شد. اتصال به شبکه‌ی 4G LTE با تاخیر و در سال ۲۰۱۲ در آیفون ۵ عرضه شد.

معرفی گوشی آیفون با قابلیت پشتیبانی از شبکه‌ی 5G در سال ۲۰۲۰، باید با برنامه‌های موجود اپل برای زیرساخت‌های فناوری مرتبط با آن هماهنگ باشد. اپراتورها در مراحل ابتدایی تأمین آنتن‌های BTS سازگار با شبکه‌های 5G خود هستند؛ از این رو روند ارائه‌ی سرویس‌های مبتنی بر 5G آهسته خواهد بود. به‌عنوان مثال،ورایزون در ماه جاری میلادی، سرویس 5G Home را معرفی کرد که برای اولین بار در جهان قابلیت اتصال به شبکه‌ی 5G را در اختیار کاربران تجاری قرار می‌دهد.  

نتایج اولین بنچمارک گیک‌بنچ ۴ نسخه‌ی پرو مک‌مینی جدید اپل، بسیار جالب توجه است. با توجه به پردازده‌ی ۶ هسته‌ای با سرعت ۳.۲ گیگاهرتز Core i7 اینتل و قیمت ۱۰۹۹ دلاری آن، عملکرد CPU چیزی کمتر از آخرین نسلمک‌پرو هشت هسته‌ای اپل با قیمت ۳۷۹۹ دلار ندارد. 

Primate Lab با مروری بر نتایج آزمون، دسترسی به نتایج را برای کاربران سراسر جهان فراهم می‌کند و معمولا یکی از اولین منابعی است که سرعت عملکرد رایانه‌ها و دستگاه‌های جدید را ارزیابی و سنجش می‌کند. در حال حاضر نتایج دو آزمون انجام‌شده‌ی مک‌مینی ۸.۱ به‌اشتراک گذاشته شده که با مشخصات مربوط به پیکربندی مک‌مینی حرفه‌ای که به‌تازگی معرفی شده است مطابقت دارد. سیستم از  پردازنده‌ی ۶ هسته‌ای Core i7-8700B اینتل با فرکانس ۳.۲ گیگاهرتز بهره می‌برد. 

نسخه‌ی پایه‌ی Mac mini از پردازنده‌ی چهار هسته‌ای با فرکانس ۳.۶ گیگاهرتز  Core i3 و ۸ گیگابایت رم DDR4 بهره می‌برد و با قیمت ۷۹۹ دلار به‌فروش می‌رسد. سیستمی تحت آزمون، از حافظه‌ی رم مشابه یعنی رم ۳۲ گیگابایتی بهره می‌برد و ارتقاء ۶۰۰ دلاری که معمولا تاثیری در نتایج آزمون ندارد. اولین نتایج بنچمارک گیک‌بنچ، نشان می‌دهد که مک‌مینی ۸.۱، در آزمون تک هسته‌ای امتیاز ۵۵۱۲ کسب کرده است که خبر از عملکرد قدرتمند پردازنده‌‌اش نسبت به تمامی مدل‌های مک می‌دهد؛ آخرین مدل آن آی‌مک چهار هسته‌ای با سرعت ۴.۲ گیگاهرتز بود. همچنین مک‌مینی ۸.۱ در آزمون چند هسته‌ای نیز موفق به کسب امتیاز ۲۳۵۱۶ شد. نتیجه‌ی‌ آزمون چند هسته‌ای، مک مینی را در از نظر عملکرد عمومی در سطح پیکربندی محصول میان‌رده‌ی مک‌پرو با پردازنده‌ی زنون اینتل هشت‌ هسته‌ای با فرکانس ۳.۰ گیگاهرتز قرار می‌دهد. محصولات بالارده‌ی دیگر اپل از جمله مک‌پرو ۱۲ هسته‌ای و چهارپیکر بندی متفاوت آی‌مک‌پرو با قیمت‌های بسیار بالاتر، به‌راحتی عملکرد بهتری از خود نشان می‌دهند.

اما نتایج آزمون دوم از همان سخت‌افزار، به این اندازه قابل‌توجه نیست. نتایج خبر از کسب امتیاز ۵۰۷۰ در آزمون تک‌هسته‌ای و امتیاز ۱۶۸۱۸ در آزمون چند هسته‌ای می‌دهد. از آنجایی که نتایج با فاصله‌ی‌ زمانی ۷ دقیقه از یکدیگر به‌دست آمده؛ ممکن است برخی فرآیندهای مربوط به آزمون اول روی سیستم در حال اجرا بوده باشد که منجر به تحریف نتایج شود. اما با گرفتن میانگین نتایج، متوجه می‌شویم که مک‌مینی جدید از نظر عملکرد شباهت زیادی به لپ‌تاپ‌های با کیفیت بالا دارد تا اینکه یک دسکتاپ قدرتمند باشد. بنچمارک‌های بیشتر و تست در جهان واقعی نیز این موضوع را تایید خواهد کرد. 

در مقایسه، تست‌های اولیه‌ی مک‌بوک ایر جدید با نمایشگر رتینا نشان می‌دهد که آخرین لپ‌تاپ اپل، عملکردی نزدیک به مک‌بوک ۱۲ اینچی دارد تا مک‌بوک پرو ۱۳ اینچی. از آنجایی که پردازنده‌ی Core i5 اینتل قدرتمندترین تراشه‌ی موجود در مدل‌های ۱۲ اینچی است که در حال حاضر همراه با فن عرضه می‌شود؛ این نتایج تعجب‌برانگیز نیست. در این آزمون، امتیاز آزمون تک‌هسته‌ای و چند هسته‌ای، بهتر از آخرین مدل مک‌بوک با فرکانس ۱.۴ گیگاهرتز بوده که امتیاز ۳۹۲۵ و ۷۵۶۷ را نسبت به مک‌بوک ایر با امتیاز ۴۰۹۱ و ۷۶۹۳ کسب کرده است. 

آخرین مدل‌های لپ‌تاپ مک‌بوک پرو اپل، با توجه به پیکربندی‌شان، در آزمون تک‌هسته‌ای امتیازی در محدوده‌ی ۴۵۰۵ تا ۵۳۴۴ و در آزمون چند هسته‌ای امتیازی در محدوده‌ی ۸۸۳۱ تا ۲۲۵۵۶ کسب کرده‌اند. شروع قیمت این محصولات ۱۲۹۹ دلار است و تنها ۱۰۰ دلار گران‌تر از مدل پایه‌ی MacBook Air قیمت‌گذاری شده‌اند. آخرین مدل‌های لپ‌تاپ مک‌بوک پرو اپل از نمایشگر بهتر، پردازنده‌های سریع‌تر و در برخی موارد قابلیت‌های گرافیکی بسیار بهتری نسبت به مدل‌های ایر بهره می‌برند؛ هرچند قدری ضخیم‌تر و سنگین‌تر هستند.