Displaying items by tag: بازار موبایل ایران

در ماه آگوست، فروش تراشه‌های AMD برای نخستین بار از زمان عرضه‌ی پردازنده‌های کافی لیک در سال گذشته از اینتل پیشی گرفت. در سال‌های اخیر، این نخستین بار نیست که AMD موفق به‌زیر کشیدن سلطه‌ی سنتی اینتل در خرده‌فروشی می‌شود. پس از عرضه‌ی نخستین نسل پردازنده‌های رایزن، AMD فروش بیشتری از پردازنده‌های نسل هفتمی کبی لیک اینتل داشت؛ اما به‌محض آنکه پردازنده‌های سری کافی لیک به بازار راه پیدا کردند، وضعیت مجددا به سود اینتل تغییر کرد.

AMD به‌خصوص پس از عرضه‌ی نسل دوم پردازنده‌های رایزن، موفق به بازگرداندن سهم فروش خود در طول یک سال گذشته شد و سرانجام در ماه ژوئیه به سهم برابر با اینتل دست پیدا کرد. اکنون گزارش اخیر نشان می‌دهد که سهم رایزن در ماه آگوست ۵۱ درصد در مقابل ۴۹ درصد سهم پردازنده‌های اینتل بوده است.

این داده‌های جدید در ردیت رویت شده‌اند؛ وب‌سایتی که مایند فکتوری معمولا داده‌های فروش خود را در آن منتشر می‌کند. البته باید خاطرنشان کرد که این آمار تنها متعلق به یک خرده‌فروشی در آلمان و همچنین صرفا براساس تعداد فروش پردازنده‌های فیزیکی است. در زمینه‌ی درآمد واقعی، اینتل نباید احساس نگرانی چندانی داشته باشد. این شرکت همچنان از تعداد پردازنده‌هایی که می‌فروشد، سود واقعی بیشتری به‌دست می‌آورد. در واقع، مجموع درآمد اینتل از زمان عرضه‌ی تراشه‌های نسل دوم رایزن، به‌صورت پیوسته در حال افزایش بوده است.

اما آمار مایند فکتوری یک مورد جداگانه محسوب نمی‌شود. نگاهی گذرا به پرفروش‌ترین‌های آمازون هرآنچه را که لازم باشد درباره‌ی میزان اهمیت پردازنده‌های AMD در صنعت پردازنده بدانیم، یک بار دیگر به ما می‌گوید. در ایالات متحده، سهم اینتل و AMD از فهرست ۱۰ پردازنده‌ی برتر مساوی است و پردازنده‌ی Core i7 8700K اینتل در صدر قرار دارد؛ در حالی که در بریتانیا، ۶ تراشه از AMD در فهرست ۱۰ پردازنده‌ی برتر به‌چشم می‌خورد و رایزن ۵ ۲۶۰۰ نیز محبوب‌ترین تراشه محسوب می‌شود.

با این حال، احتمال می‌رود که این وضعیت تا انتهای امسال یک بار دیگر تغییر کند؛ زیرا اینتل درصدد است که تا پیش از پایان سال، سری ریفرش پردازنده‌های کافی لیک را در بالاترین سطح با تراشه‌ی هشت هسته‌ای و ۱۶ تردی Core i9 9900K عرضه کند. با این حال، بنا به گزارش‌ها، اینتل با مشکل کمبود موجودی مواجه است و حتی اگر کافی لیک ریفرش تا پایان سال عرضه شود، این احتمال وجود دارد که برای تامین موجودی واقعی ناگزیر به انتظار تا سال ۲۰۱۹ باشیم.

گذار از وب ۲.۰ به وب ۳.۰ به‌زودی اتفاق می‌افتد و به‌احتمال زیاد بسیاری از مردم متوجه این تغییر نخواهند شد. البته اکثر اپلیکیشن‌ها و وبسایت‌های حاضر با همان ظاهر قدیمی به فعالیت ادامه می‌دهند؛ اما تغییر شکل اصلی در بخش مدیریت یا اصطلاحا back-end رخ خواهد داد. به‌عنوان مثالی از این تغییر وضعیت می‌توان افزایش استفاده از پلتفرم‌های مبتنی بر بلاک‌چین را بیان کرد.

با ظهور هرچه بیشتر محصولات بلاک‌چین و رفع اشکالات آنها، به‌مرور شاهد مهاجرت کاربران از Web 2.0 به Web 3.0 خواهیم بود. پس از مدتی توسعه‌دهندگان نیز به این تغییر سرعت خواهند بخشید؛ چرا که آنها باوجود بهره‌مندی از فناوری‌های مفید و کاربرپسندانه‌ی وب ۲.۰، استفاده‌ی آسان‌تر از فناوری‌های وب ۳.۰ را نیز درک خواهند کرد. در ادامه‌ی این مقاله‌ی ، به بررسی سرویس‌ها و شرکت‌های مختلف وب ۲.۰ و پروژه‌های در حال اجرایبلاک چین با پتانسیل ایجاد گذار به وب ۳.۰ می‌پردازیم.

راهکارهای پرداخت

روش‌های پرداختی که در حال حاضر توسط کاربران استفاده می‌شوند، شامل کارت‌های اعتباری، بانک‌ها و سرویس‌هایی همچون پی‌پال است. این سرویس‌ها در حال حاضر وظیفه‌ی دریافت پول و حصول اطمینان از جابجایی صحیح آن را بر عهده دارند. به‌علاوه آنها باید امنیت تراکنش را نیز تامین کنند. با توجه به وظایف گفته شده، سازمان‌ها عموما هزینه‌های زیادی خواهند داشت. به‌‌خاطر همین هزینه‌ها و تامین امنیت مورد نیاز، کارمزد این شرکت‌ها همیشه بالا بوده است.

با ظهور ارزهای رمزنگاری شده کاربران به این نتیجه رسیده‌اند که بسیاری از عملیات تامین امنیت حذف شده و در نتیجه، هزینه‌ی انجام تراکنش‌ها کاهش خواهد یافت. برخی از این ارزها که در حال حاضر در نقاط مختلف جهان تبادل می‌شوند عبارتند از: زدکش، مونرو، بیت‌کوین و لایت‌کوین. کاربران برای استفاده از این ارزهای کافی است به اینترنت و یک دستگاه برای ورود به کیف پول خود، دسترسی داشته باشند. فروشندگان نیز کافی است با شرکتی مانند Bitpayقرارداد امضا کنند تا ارز دیجیتال را به سیستم پرداخت آنها متصل کند.

از آنجایی که تغییر وضعیت در این بخش، به آرامی اتفاق می‌افتد، حتی بدون استفاده از ارزهای دیجیتال نیز شاهد این تغییر رویه خواهیم بود. به بیان دیگر، کاربران قادر خواهند بود تا از همان روش‌های قبلی (بدون خرید و فروش ارزهای دیجیتال) نیز استفاده کنند. البته ساختار پرداخت‌ها و هزینه‌ها کاهش چشمگیری خواهد داشت.

به‌عنوان مثالی از این تغییر، می‌توان شرکت Stellar Lumens را معرفی کرد. این شرکت قصد دارد تا با اتصال تمامی سیستم‌های درگیر در پرداخت از بانک و کاربران تا سیستم‌های پرداخت، انقلابی در این صنعت ایجاد کند. این اتصال، موجب افزایش سرعت در تراکنش‌ها در سطح جهانی خواهد شد. نکته‌ی قابل توجه این است که با پیاده‌سازی سیستم این شرکت، الزامی به استفاده ازرمزارزها نخواهد بود و با هر ارزی می‌توان فرآیند پرداخت را انجام داد. در نهایت وقتی کاربر از سیستم استلار لومنز استفاده کند، حتی متوجه درگیر شدن ارزهای دیجیتال در فرآیند نخواهد شد؛ چرا که تمامی اتفاقات در پشت صحنه‌ی سیستم رخ می‌دهد.

مثال دیگری از این راهکارهای مالی، سرویس The Request Network است که به‌عنوان رقیبی جدی برای PaypPal شناخته می‌شود. این پلتفرم به کاربران امکان می‌دهد که امور پرداخت را با هر فرد و در هر زمانی انجام دهند. پرداخت‌های این پلتفرم بر بستر بلاک‌چین انجام می‌شوند و رابط‌ها را از مسیر حذف کرده ولی امنیت را همچنان حفظ می‌کند.

نکته‌ی مثبت این سیستم آن است که توسعه‌دهندگان، از آماده نبودن همه‌ی مردم برای استفاده از ارزهای دیجیتال مطلع هستند. به‌همین دلیل آنها برنامه‌های متعددی را طراحی کرده‌اند تا مردم با استفاده از هر ارزی توانایی پرداخت و انتقال پول را داشته باشند. استفاده از بلاک‌چین در این فرآیند به آنها اجازه می‌دهد که تراکنش‌ها را با کارمزد کمتری به انجام برسانند.

شبکه‌های اجتماعی

استفاده از شبکه‌های اجتماعی پس از این دوران گذار نیز ادامه خواهد داشت. این شبکه‌ها و رسانه‌ها در حال حاضر ایرادات متعددی دارند. به‌عنوان مثال مشکلات حریم خصوصی در فیسبوک، مکانیزم‌هایی که محتوای مورد نظر سایت‌ها را بیشتر به شما نشان می‌دهند و همچنین الگوریتم‌های انتخاب تبلیغات، ایرادات این سیستم‌ها هستند.

چالش اصلی در این موارد، استفاده از اطلاعات کاربران علیه خودشان و سوء استفاد‌ه‌های احتمالی است که منجر به تجاوز به حریم خصوصی می‌شود. به‌عنوان مثال هیچ کاربری دوست ندارد که اطرافیانش، تاریخچه‌ی مرورگر او را بدانند؛ اما وبسایت‌های رسانه‌های اجتماعی با اسکن کوکی‌ها در مرورگر، به این اطلاعات دست پیدا می‌کنند و پس از ساختن پروفایلی از شما بر اساس تاریخچه‌ی مرورگر، آن را می‌فروشند.

در نهایت عموم کاربران از این خطرات و سوء استفاده‌ها اطلاع دارند اما اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی و تبدیل شدن آنها به نیازی برای برقراری ارتباط با دوستان و آشنایان، آنها را از ترک کردن این شبکه‌ها منع می‌کند.

در این میان سرویس Steemit با استفاده از بلاک‌چین پا به عرضه گذاشته و در صدد اصلاح این موارد است. به بیان دیگر استیمیت پیشگام شبکه‌های اجتماعی در وب ۳.۰ خواهد بود. این پلتفرم، مدل اختصاصی خود را توسعه داده و در آن، تولیدکنندگان محتوا توسط گروه افراد فعال در شبکه، نظارت و سرپرستی می‌شوند. این بدان معنا است که اگر محتوایی، مفید و باکیفیت تلقی شود، مقداری Steem به تولیدکننده‌ی آن پرداخت خواهد شد. استیم، ارز دیجیتال شبکه‌ی استیمیت است.

این پلتفرم، تبلیغات ارائه نکرده و اطلاعات کاربران را نیز ذخیره نمی‌کند. به‌علاوه، در این شبکه خبری از حذف و سانسور محتوا نیست و حتی به کاربران فعال، ارز رمزنگاری شده جایزه داده می‌شود. اگرچه استیمیت پیشگام این نوع از شبکه‌های اجتماعی است، اما مثال‌های دیگری نیز از این دست وجود دارند. DTube مثال دیگری است که به‌عنوان رقیب یوتیوب و با ساختار بلاک‌چین معرفی شده است.

استیمیت رقبای جدی را نیز در کنار خود می‌بیند. یکی از این رقبا Narrativeاست که وبسایتی بسیار زیبا دارد. این پلتفرم مانند استیمیت کار می‌کند اما مدیریت و نظارت بر محتوا، بر عهده‌ی کاربرانی است که موضوعات اصلی و پیشگام را در هر دسته‌بندی محتوایی، تولید می‌کنند. این پلتفرم به برندها نیز اجازه‌ی فعالیت و انتشار محتوا داده تا با تولید محتوای باکیفیت، خود را در معرض دید کاربران قرار دهند.

Sapaien شبکه‌ی دیگری از این نوع است که به‌صورت یک پلتفرم خبری فعالیت می‌کند. Indorse مثال دیگری بوده که به‌عنوان رقیب لینکدین معرفی شده است. ONG را نیز می‌‌توان به‌عنوان تلاش دیگری در این بخش مثال زد که به‌عنوان شبکه‌ی اجتماعی با تمرکز روی حریم خصوصی افراد فعالیت می‌کند.

سرگرمی

در بخش سرگرمی با وجود حضور چند رقیب، هنوز یوتیوب و نتفلیکس به‌عنوان بازیگران اصلی فعالیت می‌کنند. سلطه‌ی این سرویس‌ها بر بازار باعث شده تا کاربران، هرچه بیشتر به تولید محتوا در آنها ترغیب شوند و در نهایت، داده‌های زیادی از آنها جمع‌آوری شده و به فروش برسد.

اغلب کاربران با امید به این که سود و درآمدی از فعالیت در این سرویس‌ها داشته باشند، به تولید محتوا می‌پردازند اما عمدتا به موفقیت آن‌چنانی دست نمی‌یابند. اخیرا نیز سوال‌های متعددی در مورد سازوکار این پلتفرم‌ها، ذهن کاربران را به خود مشغول کرده است. به‌عنوان مثال، سیستم سانسور محتوا یا پرداخت یوتیوب چگونه کار می‌کند یا اسپاتیفای برای پرداخت هزینه به هنرمندان موسیقی چه رویکردی دارد.

تعداد زیادی از شبکه‌ها و پروژه‌های بر مبنای بلاک‌چین در حال حاضر برای ساختارشکنی در این حوزه نیز آماده هستند. به‌عنوان مثال در صنعت موسیقی، قراردادها و اتفاقات نامناسب زیادی رقم خورده و مردم و هنرمندان از روند موجود ناراضی هستند. ایموجین هیپ یکی از هنرمندان موسیقی است که برای حل این چالش‌ها، پروژه‌ی بلاک‌چینی خود را با نام Mycelia شروع کرده است. این بلاک‌چین با هدف ارائه‌ی قیمت منصفانه و سهم مناسب از فروش محصولات به هنرمندان توسعه یافته است. پلتفرم دیگر، Voise نام دارد که به‌صورت غیرمتمرکز فعالیت کرده و امکانات مناسبی در جهت دسترسی به کاربران، به هنرمندان ارائه می‌دهد.

در جبهه‌ی مبارزه با یوتیوب، سرویس Flixxo تاسیس شده که از اتریوم به‌عنوان ابزاری برای مبارزه با بزرگترین سرویس به‌اشتراک‌گذاری ویدیو استفاده می‌کند. بازیگر دیگر این میدان، Videocoin است که با عرضه‌ی ICO به ارزش ۳۵ میلیون دلار، شروع خوبی داشت.

ذخیره سازی

در بخش ذخیره‌سازی، فناوری‌های ابری چند سالی است که جای خود را در میان کاربران باز کرده‌اند. شما می‌توانید به‌صورت رایگان یا با هزینه‌ی کم، فایل‌های خود را در سرویس‌های دیگران ذخیره کنید و سپس، از هر جای جهان تنها با دسترسی به اینترنت، آنها را مشاهده کرده یا ویرایش کنید.

چالش موجود در مورد حافظه‌های ابری این است که تمام اطلاعات در یک مرکز ذخیره می‌شوند و احتمال دسترسی افراد دیگر به آنها وجود دارد. این نقطه بسیار حساس است؛ چرا که هرچقدر هم یک سرویس ابری امن باشد، یک شرکت به اطلاعات دسترسی خواهد داشت. در نتیجه‌ی این مشکل، احتمال خرابکاری و دسترسی همگان به اطلاعات شما وجود دارد.

استارتاپ دیگر این حوزه، Filecoin نام دارد. این شرکت یکی از بزرگترین ICOهای تاریخ را به ارزش ۲۵۷ میلیون دلار به نام خود ثبت کرده است. این شرکت یک شبکه‌ی غیرمتمرکز برای ذخیره‌سازی اطلاعات دارد و قیمت خدمات آن، ارزان‌تر از رقبا است. استارتاپ Storj نیز به این رقابت وارد شده است و برنامه‌ای بزرگ برای کاهش قیمت‌ها دارد. بنیان‌گذاران این سرویس، امنیت بالای آن و اجازه‌ی دسترسی تنها به خود کاربر را از نقات قوت خود می‌دانند.

تبلیغات آنلاین

مدل سرویس‌های تبلیغاتی که در حال حاضر در اینترنت فعال هستند نیز کارایی لازم را ندارد. شرکت‌های متعددی در حال حاضر در سرویس‌های بزرگ همچون یوتیوب و فیسبوک، به نمایش تبلیغات می‌پردازند. در این میان صاحبان وبسایت‌ها نیز از مدل‌های درآمدی به‌صورت حق اشتراک یا موارد دیگر دلسرد شده و تنها به نمایش تبلیغات و افزایش ورودی وبسایت‌های خود دل بسته‌اند.

مشکل اصلی این مدل کسب‌وکاری، مسدود کردن تبلیغات توسط اکثر کاربران است. توجه نکردن کاربران به تبلیغات، ضررهای خاص خود را دارد و این حقیقت با مسدود کردن آنها توسط افزونه‌های ادبلاکر، بحرانی‌تر می‌شود. حتی گوگل نیز که سهم عمده‌ای از درآمد خود را مدیون تبلیغات است، این نوع از افزونه‌ها را در مخزن افزونه‌های خود ارائه می‌کند.

راهکار این قضیه، تنها ترغیب افراد به کلیک کردن روی تبلیغات نیست؛ بلکه کسب بیشترین سود از مشارکت کاربران در چزخه‌ی تبلیغات، هدف نهایی خواهد بود. تعداد زیادی از استارتاپ‌های مبتنی بر بلاک‌چین برای اصلاح سیستم تبلیغات آنلاین پا به میدان گذاشته‌اند که Basic Attention Tokenیکی از فعال‌ترین نمونه‌های آنها است. این شرکت ادعا می‌کند که تولیدکنندگان محتوا را به مناسب‌ترین تبلیغ‌دهندگان و همچنین مخاطبان متصل می‌کند و در این میان، خبری از شرکت‌های واسط نخواهد بود.

این شرکت، مرورگر مخصوص خود را نیز با نام Brave عرضه کرده است. کاربران این مرورگر می‌توانند به تولیدکنندگان محتوای مورد علاقه مبلغی را پرداخت کنند و شرکت‌های تبلیغ‌دهنده نیز هزینه‌ای را بابت توجه به تبلیغات به کاربران پرداخت می‌کنند. این فرآیند بدون دخالت و حتی آگاهی واسطه‌ها انجام می‌شود.

مدل تبلیغاتی آنلاین دیگر، Oyster Pearls است. کاربران این سرویس و مصرف‌کنندگان محتوا، با به اشتراک‌گذاری منابع GPU و CPU خود، از وبسایت مورد علاقه‌ی خود حمایت می‌کنند. اشتراک این منابع، وابستگی آن وبسایت به تبلیغات را کاهش می‌دهد. علاوه بر این موارد، صاحبان وبسایت‌ها و تولیدکنندگان محتوا نیز می‌توانند اطلاعات خود را در پلتفرمی غیرمتمرکز ذخیره کنند که باعث کاهش هزینه‌ها می‌شود.

وب، به معنای کلی

فعالان حوزه‌ی بلاک‌چین، امیدواری خود برای سلطه بر جهان را یک قدم به جلوتر برده‌اند. آنها سرویسی به نام Substratum عرضه کرده‌اند که به‌عنوان اینترنت جدید معرفی شده است. این پلتفرم به کاربران امکان می‌دهد که منابع پردازشی را برای ساخت یک وب غیرمتمرکز به اشتراک بگذارند. این وب جدید هیچ‌گونه محدودیت سانسور یا کنترل توسط یک شرکت خاص را نخواهد داشت.

کاربران با کمک به راه‌اندازی این وب جدید، ارز رمزنگاری شده دریافت می‌کنند. اجرای این نوع از وب، هیچ تغییری در مشاهده‌ی اطلاعات توسط کاربران نخواهد داشت و سایت‌ها با همان مرورگرهای عادی نیز قابل مشاهده هستند. تنها، سیاست‌های کنترلی و نظارتی از عملکرد کلی این سیستم حذف شده‌اند.

نمایش زمان در اپل واچ هیچگاه امری دشوار نبوده است؛ با یک چرخش ساده‌ی مچِ دست، کاربران می‌توانند زمان را روی صفحه‌نمایش اپل واچِ خود مشاهده کنند. با این حال، یکی از پرتکرارترین درخواست‌هایی که کاربران این ساعت هوشمند از اپل داشتند، اضافه‌شدن حالتِ نمایشگر همیشه روشن بوده تا همواره زمان روی صفحه‌نمایش این ساعت هوشمند نقش بسته باشد.

حال باتوجه به پتنت که به‌تازگی اهالی کوپرتینو به‌ثبت رسانده‌اند، به‌نظر می‌رسد که چنین قابلیتی در راه اپل واچ باشد. این پتنت به مشکل Burn-in در صفحه‌نمایش‌های اولد می‌پردازد. برای آن‌دسته از افرادی که با این مشکل آشنا نیستند، باید بگوییم که در اثر ثابت‌ماندنِ تصویر در پنل‌های اولد، پدیده‌ی Burn-in رخ می‌دهد که به‌دنبال آن، همواره هاله‌ای از تصاویر پیشین در پس‌زمینه مشخص است؛ البته این مشکل تنها به صفحه‌نمایش‌های اولد منحصر نیست و در دیگر انواع نمایشگر به‌مقدار کمتر وجود دارد.

تولیدکنندگان گوشی‌های هوشمند که از ویژگی نمایشگر همیشه روشن در ساخته‌های خود بهره می‌برند، برای جلوگیری از وقوع چنین مشکلی، اطلاعات نمایشی را به آرامی در سراسر صفحه‌نمایش حرکت می‌دهند؛ اما ساعت‌های هوشمند به‌ این دلیل که نمایشگرِ کوچکی دارند، اجرای این تکنیک را سخت می‌کنند.

حال اپل در پتنتِ جدید خود عنوان کرده که آن‌ها می‌خواهند با بهبود متدهای جمع‌آوری و ذخیره‌ی داده‌های هر پیکسل بر این مشکل فائق آیند. چنین متدی به دستگاه اجازه می‌دهد تا دستگاه به‌صورت خودکار با تنظیم هر پیکسل جلوی وقوع پدیده‌ی Burn-in را بگیرد.

باتوجه به اینکه رویداد معرفی آیفون‌های ۲۰۱۸ قرار است در ۲۱ شهریور برگزار شود، انتظار می‌رود که اپل در کنار معرفی نسخه‌ی جدید اپل واچ از این قابلیت نیز رونمایی کند.

هفته‌ی گذشته با معرفی گوشی پایین‌رده‌ی ریل‌می ۲ اوپو، انتظار می‌رفت که این دستگاه با برچسب قیمت بسیار پایین ۱۳۰ دلاری خود بتواند در نخستین روز عرضه به فروش خوبی دست پیدا کند. اکنون به‌نظر می‌رسد که این گوشی سازنده‌ی خود را ناامید کرده و آن‌طور که در توییتر اعلام شده است، امروز سه‌شنبه در نخستین فروش شگفت‌انگیز اینترنتی ریل‌می ۲ در عرض تنها ۵ دقیقه، ۲۰۰ هزار دستگاه از آن به فروش رفت.

ریل‌می ۲، دستگاهی انحصاری برای بازار هند به‌حساب می‌آید و از مشخصات آن می‌توان به تراشه‌ی اسنپدراگون ۴۵۰ کوالکام و دوربین دوگانه‌ی ۱۳ و ۲ مگاپیکسلی اشاره کرد این گوشی رابط کاربری ColorOS 5.1 را که مبتنی بر اندروید اوریو است، اجرا می‌کند و از باتری حجیم ۴۲۳۰ میلی‌آمپر ساعت بهره می‌گیرد. برچسب قیمت مقرون‌به‌صرفه‌ی ریل‌می ۲ متعلق به نسخه‌ی مجهز به ۳ گیگابایت رم و ۳۲ گیگابایت حافظه‌ی داخلی است؛ با این حال، اگر کاربران خواهان رم و ظرفیت ذخیره‌سازی بیشتر هستند، می‌توانند نسخه‌ی ۶ گیگابایت رم و ۶۴ گیگابایت حافظه‌ی داخلی را با قیمت ۱۵۵ دلار خریداری کنند.

ریل‌می ۲ Oppo را می‌توان در رنگ‌های مشکی یا قرمز سفارش داد. این گوشی همچنین در قسمت پشت از الگویی الماسی‌شکل بهره می‌گیرد که در زیر نورهای مختلف ظاهر آن تغییر می‌کند. انتظار می‌رود که نسخه‌ی آبی الماسی این گوشی نیز در ماه اکتبر از راه برسد.

Red اخیرا نخستین تصاویر رسمی گوشی هولوگرافیک موردانتظار خود موسوم به هیدروژن وان را منتشر کرد، این شرکت ضمن انتشار تصاویر یادشده، تاریخ عرضه‌ی گوشی هوشمند خود را نیز اعلام کرده است.

شرکت رِد که بیشتر به‌خاطر دوربین‌های سینمایی‌ خود شناخته می‌شود، سال گذشته اعلام کرد که کار روی گوشی هیدروژن وان را آغاز کرده است.Red Hydrogen One در کنار داشتن طراحی ماژولار (متشکل از قطعه‌های کوچکِ جداشدنی) به یک نمایشگر هولوگرافیک پرنور ساخت لایکا با اندازه‌ی ۵.۷ اینچ مجهز شده است، نمایشگر این گوشی به‌لطف بهره‌بردن از فرمت ویدیویی 4-View شرکت رد، می‌تواند افکت‌های سه‌بعدی خلق کند که کاربر می‌تواند بدون زدن عینک مخصوص هم آن را ببیند. نکته‌ی دیگر اینکه هیدروژن وان به‌هنگام جفت‌شدن با یکی از دوربین‌های سینمایی جدید Red می‌تواند نقش نمایاب را بازی کند. تصاویر رسمی منتشرشده از این گوشی را می‌توانید در ادامه مشاهده کنید:

رد اعلام کرده است که گوشی هیدروژن وان از پردازنده‌ی اسنپدراگون ۸۳۵ کوالکام استفاده می‌کند و توانایی پردازش صدای سه‌بعدی را هم دارد. Red در کنار این موارد، از تاریخ عرضه‌ی رسمی این گوشی هم رونمایی کرده است. طبق گفته‌های Red، گوشی هیدروژن وان قرار است روز دوم نوامبر ۲۰۱۸ (۱۱ آبان ۱۳۹۷) روانه‌ی بازار شود. خاطرنشان می‌کنی

م که این شرکت ابتدا قصد داشت گوشی هولوگرافیک خود را اوایل ۲۰۱۸ عرضه کند؛ اما تاریخ عرضه‌ی آن را تا آگوست ۲۰۱۸ به‌تعویق انداخت و در نهایت در همان تاریخ هم محصولش را عرضه نکرد. گفته می‌شود که پیش‌فروش رد هیدروژن وان قرار است روز نهم اکتبر (۱۷ مهر) آغاز شود.

گوشی هیدروژن وان رد قرار است برچسب قیمت ۱,۲۹۵ دلاری داشته باشد

هواوی به‌صورت رسمی از میان‌رده‌ی جدید خود رونمایی کرد؛ میت ۲۰ لایتپیش از این در لهستان رؤیت شده بود و اکنون به وب‌سایت رسمی هواوی در بریتانیا نیز اضافه شده و شرکت سازنده نیز بیانیه‌ای مطبوعاتی را درباره‌ی محصول جدید خود منتشر کرده است. طراحی و مشخصات فنی Huawei Mate 20 Lite تا حدود زیادی با شایعات و گمانه‌زنی‌های پیرامون آن هم‌خوانی دارد.

هواوی میت ۲۰ لایت نخستین محصول از خانواده‌ی میت ۲۰ هواوی به‌حساب می‌آید و پیش‌بینی می‌شود که دو فبلت مورد انتظار دیگر از این سری با نام‌های میت ۲۰ و میت ۲۰ پرو طی ماه اکتبر از راه برسند. خاطرنشان می‌کنیم که Mate 20 Lite تنها میان‌رده از خانواده‌ی میت ۲۰ به‌شمار می‌رود و دو دستگاه دیگر به کلاس بالارده‌‌ی هواوی تعلق خواهند داشت. برخلاف نسل قبل، میت ۲۰ لایت از بدنه‌ای با ترکیب فلز و شیشه بهره می‌برد.

بریدگی نمایشگر به سری میت ۲۰ نیز راه یافته است و اکنون میت ۲۰ لایت از نمایشگری ۶.۳ اینچی LTPS IPS با روزلوشن ۱۰۸۰ × ۲۳۴۰ پیکسل و تراکم ۴۰۹ پیکسل‌براینچی بهره می‌برد که از لبه‌ی بالا به یک بریدگی و از لبه‌ی پایین به حاشیه‌ای نسبتا باریک ختم می‌شود. تمام کلید‌های فیزیکی در لبه‌ی سمت راست قرار دارند و لبه‌ی سمت چپ تنها از درگاه سیم‌کارت میزبانی می‌کند. درگاه هدفون کماکان در نسخه‌ی لایت وجود دارد و در لبه‌ی پایین دستگاه کنار پورت USB-C قرار گرفته است.

در پنل پشتی دستگاه دوربین دوگانه‌ی ۲۰ و ۲ مگاپیکسلی در کنار حسگر اثر انگشت قرار دارد که سنسور اصلی فوکوس خودکار تشخیص فاز، HDR Pro، سوپر اسلوموشن در کنار Qmoji سه‌بعدی پشتیبانی می‌کند و در پسِ لنزی با دیافراگم f/1.8 قرار دارد. چینی‌ها وظیفه‌ی ثبت تصاویر سلفی را نیز برعهده‌ی دوربین دوگانه‌ای قرار داده‌اند که ترکیبی از سنسوری ۲۴ مگاپیکسلی با لنز f/2.0 و سنسوری ۲ مگاپیکسلی است.

توان پردازشی Huawei Mate 20 Lite برعهده‌ی تراشه‌ی میان‌رده‌ی ۶۴ بیتی و هشت هسته‌ای کرین ۷۱۰ قرار دارد و این پردازنده را ۴ گیگابایت حافظه‌ی رم در کنار ۶۴ گیگابایت حافظه‌ی ذخیره‌سازی قابل ارتقاء تا سقف ۲۵۶ گیگابایت از طریق کارت حافظه‌ی microSD همراهی می‌کند. میان‌رده‌ی چینی‌ها برای تأمین انرژی مورد نیاز به باتری ۳۷۵۰ میلی‌آمپرساعتی خود اتکا دارد، این باتری از شارژ سریع ۹ ولت / ۲ آمپر نیز پشتیبانی می‌کند.

میت ۲۰ لایت در دو نسخه‌ی تک و دو سیم‌کارت در رنگ‌های مشکی و آبی عرضه خواهد شد و به‌صورت پیش‌فرض از سیستم‌عامل اندروید ۸.۱ اوریو در کنار رابط کاربری EMUI 8.2 بهره خواهد برد. Mate 20 Lite ابعادی معادل ۷.۶ × ۷۵.۳ × ۱۵۸.۳ میلی‌متری دارد و وزن آن ۱۷۲ گرم است. طبق اعلام هواوی میان‌رده‌ی جدید این شرکت در بریتانیا هم‌اکنون از طریق اپراتورهای Carphone Warehouse و Vodafone برای خرید با قیمت ۳۷۹ پوند (۴۷۹ دلار) در دسترس قرار دارد؛ اما اپراتور EE آن را از ماه اکتبر عرضه خواهد کرد.

" style="box-sizing: border-box; position: relative; min-height: 1px; padding: 0px; float: left; width: 106px; margin: 0px; text-align: justify; font-size: 15px; line-height: 32px;">

نظر شما در خصوص میان‌رده‌ی جدید سری میت ۲۰ چیست؟ با توجه به میت ۲۰ لایت، چه مشخصات و ویژگی‌هایی را برای پرچم‌داران این سری پیش‌بینی می‌کنید؟ شما در پایان می‌توانید مشخصات فنی دقیق Huawei Mate 20 Lite نسبت به نسل پیشین این گوشی هوشمند را در جدول زیر مشاهده کنید:

دانشگاه MIT سال ۲۰۱۲ میلادی زبان برنامه‌نویسی جدیدی را با نام جولیامعرفی کرد. دانشگاه ماساچوست چند روز پیش نسخه‌ی جدیدی از این زبان برنامه‌نویسی را تحت نام نسخه‌ی 1.0 منتشر کرد. این دانشگاه در کنار انتشار نسخه‌ی جدید اعلام کرده که استقبال از این زبان برنامه‌نویسی در طول ۶ سال گذشته بسیار خوب بوده است.

براساس اطلاعات ارائه‌شده، زبان برنامه‌نویسی جولیا در سال ۲۰۱۲ با هدف داشتن سرعت زبان سی، قابلیت‌های پایتون، پویایی روبی و قدرت بالای متلب در انجام عملیات سنگین ریاضی در کنار ویژگی‌های آر برای انجام عملیات آماری رونمایی شده است.

آلان اِدلمن، پروفسور MIT در این خصوص چنین اظهار نظر کرده است:

انتشار نسخه‌ی ۱.۰ جولیا نشان از این دارد که این زبان برنامه‌نویسی آماده است تا برنامه‌نویسی فنی را با بهره‌گیری از قدرت و عملکرد بالای پایتون و ترکیب آن با سرعت بالای سی پلاس پلاس متحول کند.

جولیا قابلیت‌های متنوع و متعددی دارد و همین امر جولیا را به گزینه‌ی مناسبی برای استفاده در کاربردهای گوناگون تبدیل کرده است. برای مثال جولیا این امکان را دارد تا بتوان با استفاده از آن وظایف پردازشی را بین هسته‌های مختلف تقسیم کرد که این ویژگی امکان استفاده از جولیا از یادگیری ماشین تا شبیه‌سازی ابررایانه‌های بزرگ را فراهم می‌کند.

MIT اعلام کرده که زبان برنامه‌نویسی جولیا را باید پویاترین زبان برنامه‌نویسی در باشگاه زبان‌های برنامه‌نویسی موسوم به پتافلاپ خواند. باشگاه‌ پتافلاپ به گروهی از زبان‌های برنامه‌نویسی اطلاق می‌شود که با استفاده از آن‌ها می‌توان از قدرت پردازشی یک پتا فلاپ در ثانیه عبور کرد. براساس اطلاعات ارائه‌شده، محققان با استفاده از جولیا اقدام به شبیه‌سازی ۱۸۸ میلیون ستاره و کهکشان در سوپرکامپیوتر Cori کرده‌اند که دهمین ابررایانه‌ی قدرتمند در جهان است. این شبیه‌سازی در کمتر از ۱۵ دقیقه انجام شده است. در این شبیه‌سازی، بیش از ۶۵۰ هزار هسته‌ی پردازشی Knights Landing Xeon Phi‌ مورد استفاده قرار گرفته، که نتیجه‌ی آن قدرت پردازشی ۱.۵ پتافلاپس بوده است.

از جمله‌ی دیگر کاربردهای جولیا می‌توان به استفاده از آن در خودروهای خودران و پرینترهای سه بعدی در کنار پزشکی و لوازم پزشکی با دقت بالا، واقعیت افزوده، ژنتیک، یادگیری ماشین و مدیریت ریسک اشاره کرد.

از جمله‌ی سیستم‌های توسعه‌یافته با استفاده از جولیا باید به توسعه‌ی نسل بعدی سیستم جلوگیری از برخورد هواپیما، بهبود مسیریابی اتوبوس مدارس بوستون و همچنین سیستم حرکتی و مسیریابی ربات اشاره کرد.

جولیا توسط آزمایشگاه هوش مصنوعی و علم رایانه‌ی دانشگاه MIT توسعه یافته است. این زبان برنامه‌نویسی متن‌باز و رایگان بوده و بیش از ۱.۹۰۰ پکیج ثبت شده دارد. همچنین باید به دو میلیون دانلود در کنار افزایش ۱۰۱ درصدی رشد دانلود سالیانه‌ی این زبان برنامه‌نویسی اشاره کرد.

هرچند جولیا هنوز جایی بین ۱۰ زبان برنامه‌نویسی محبوب جهان ندارد، اما دو رده‌بندی RedMonk و TIOBE آن را جزو زبان‌های برنامه‌نویسی قرار داده که با سرعت بسیار بالایی توسط توسعه‌دهندگان مورد استفاده قرار گرفته و استفاده از آن گسترش می‌یابد.

اخیراً شایعات جدیدی در رسانه‌های فناوری پخش شده که از حاشیه‌ی نامتقارن در گلکسی اس ۱۰ حکایت می‌کنند. براساس این اخبار، غول فناوری کره‌ای برای افزایش نسبت صفحه‌نمایش به بدنه در پرچمدار آتی خود در مقایسه با نسل قبلی، به حاشیه‌ی نامتقارن روی خواهد آورد.

شخصی که ابتدا این موضوع را در توییتر اطلاع‌رسانی کرده، از حاشیه‌ی بیشتر قسمت فوقانی نسبت به دیگر بخش‌ها سخن گفته است. به‌نظر می‌رسد که استفاده از برخی اجزای خاص در گلکسی اس ۱۰ ظاهر متقارن را برای کهکشانی بعدی سامسونگ به‌همراه داشته؛ با این حال هنوز درباره‌ی این اجزا اطلاعی در دست نیست.در مقایسه با پرچمداران سال ۲۰۱۸ سامسونگ، گلکسی اس ۱۰ به‌احتمال بسیار سنسور اثرانگشت را به زیر صفحه‌نمایش انتقال خواهد داد؛ همچنین احتمالاً کره‌ای‌ها از دوربین عمق‌سنج سه‌بعدی در این دستگاه استفاده می‌کنند. بی‌شک قرارگیری دوربین عمق‌سنج سه‌بعدی در حاشیه‌ی فوقانی گوشی برای بسیاری از کاربران تجربه‌ی بهتری را از بریدگی صفحه‌نمایش به‌ارمغان خواهد آورد؛ حتی اگر به‌قیمت افزایش ضخامت این قسمت نسبت به دیگر بخش‌ها تمام شود. سامسونگ قصد دارد با استفاده از این دوربین، قابلیت‌های مبتنی بر چهره نظیر، شناسایی چهره و ویژگی AR Emoji را در نسل بعدی پرچمدار سری اس بهبود بخشد.

انتظار می‌رود که غول فناوری شرق از جدیدترین کهکشانی خود در ابتدای ۲۰۱۹ و در نمایشگاه MWC که در شهر بارسلونا برگزار می‌شود، رونمایی کند. طبق شاعات، Samsung قرار است در طی این مراسم از سه مدل برای پرچمدار خود رونمایی کند؛ با این حال هنوز مشخص نیست که آیا پشتیبانی از اینترنت 5Gدر این دستگاه حضور خواهد داشت یا خیر؟

از دیگر موضوعاتی که بر سرِ آن بحث‌های فراوانی شده، استفاده از پردازنده‌ی ۷ نانومتری در Galaxy S10 است که قدرت بیشتر را در کنارِ توان مصرفی کمتر به ارمغان می‌آورد.

همان‌طور که در خبرهای رویداد ایفا ۲۰۱۸ اشاره شد، هواوی قصد دارد در تاریخ ۲۴ مهر یا ۱۶ اکتبر از دو پرچمدار جدید خانواده‌ی میت به نام‌های Mate 20 وMate 20 Pro رونمایی کند. طبق روال همیشگی معرفی محصولات جدید، اخیرا تصاویری از پنل جلویی دو پرچمدار جدید هواوی به بیرون درز کرده است که نشان از استفاده چینی‌ها از بریدگی‌های متفاوت در صفحه‌نمایش این دو گوشی دارد.

با نگاهی به تصاویر پنل جلویی و تصاویر دیگری که به میت ۲۰ پرو نسبت داده می‌شوند، به ویژگی‌های جالب‌توجهی می‌رسیم. به‌نظر می‌رسد پرچمدار آتی هواوی از دوربین سه‌گانه با سنسورهای متفاوت بهره می‌برد. احتمال می‌رود سنسور اصلی این دوربین را یک لنز ۲۰ مگاپیکسلی و دو دوربین دیگر را سنسورهای ۱۲ و ۸ مگاپیکسلی تشکیل دهند.

انتظار می‌رود سنسور ۱۲ مگاپیکسلی لنز تک رنگ مونوکروم و سنسور ۸ مگاپیکسلی لنزی از نوع تله باشد. همچنین سنسور اثر انگشت مانند بسیاری محصولات هواوی در پشت گوشی قرار گرفته است. با دقت در تصاویر فاش‌شده می‌توان از وجود درگاه جک هدفون ۳.۵ میلی متری نیز اطمینان حاصل کرد.

شایان ذکر است بریدگی ناچ در دو گوشی مذکور متفاوت است و در نسخه حرفه‌ای Mate 20 شاهد بریدگی بیشتری در صفحه‌نمایش دستگاه خواهیم بود. دلیل این تفاوت قرارگیری سنسورهای متعددی چون سنسور تشخیص چهره سه‌بعدی در این بریدگی است و احتمالا برادر کوچکتر یعنی میت ۲۰ میزبان این ویژگی نخواهد بود. استفاده Huawei از سنسور تشخیص چهره سه‌بعدی در میت ۲۰ پرو به‌منظور رقابت با ویژگی فیس آیدی اپل است که برای بررسی آن باید تا معرفی پرچم‌دار چینی‌ها صبر کنیم.

همچنین برخی از شایعات پیرامون پرچمداران جدید خانواده میت، نشان از وجود حسگر اثر انگشت در زیر نمایشگر آن‌ها دارد که باتوجه به تصاویر و وجود سنسور مشابه در پشت دستگاه کمی دور از انتظار خواهد بود. در پایان باید گفت که میت ۲۰ و میت ۲۰ پرو احتمالا با پردازنده کرین ۹۸۰، اندروید پای و نسخه جدید رابط کاربری هواوی یعنیEMUI 9 به‌طور رسمی معرفی خواهد شد.

پیکالِر را می‌توان به‌نوعی موتور جستجوی رنگ‌ها دانست که با وارد کردن کلمه‌ در نوار جستجویش، کاربران می‌توانند به کدِ رنگ‌های مربوط به آن موضوع دسترسی پیدا کنند. پیکالِر برای نمایش این رنگ‌ها از نتایج تصویری موتور جستجوی گوگل بهره می‌برد؛ از این رو به‌نوعی می‌توان این ابزار را یک Color Picker (برگزیننده‌ی رنگ) مبتنی بر اینترنت نیز دانست.

به‌عنوان نمونه، اگر کلمه‌ی Desert به‌معنای بیابان را در نوار جستجوی پیکالِر جستجو کنید، این ابزار ابتدا ۲۰ عکسِ اول جستجوی گوگل را بررسی می‌کند و بیشترین رنگ‌های تکرارشده در این تصاویر را در قالب پابت‌های رنگ برای شما به نمایش در می‌آورد. رنگ‌ها در قالب کاشی‌های مستقل نشان داده می‌شوند که با کلیک‌کردن روی هر کاشی، کد RGB آن رنگ در حافظه‌ی دستگاه کپی می‌شود تا به‌آسانی بتوانید آن را به پروژه‌ی خود انتقال دهید.

مشخصاً ابزار فوق، راهی آسان‌ برای دستیابی به ایده‌هایی جدیدی است تا از آن‌ها در پروژه‌های طراحی استفاده کرد؛ باتوجه به این موضوع که توانایی جستجوی موضوعات مختلف در پیکالِر وجود دارد، این امر با سهولت بیشتری انجام می‌گیرد. 

برای آشنایی با نحوه‌ی کارکرد این ابزار می‌توانید کلماتی مانند Peace به‌معنای صلح، Dreamy به‌معنای رؤیایی و Desire به‌معنای میل را جستجو کنید که هرکدام به‌ترتیب رنگ‌های جذابی را در اختیارتان قرار می‌دهند.

این وب‌سایت توسط استودیو سوئدی طراحی دیجیتالی Future Memoriesطراحی شده است. طبق گفته‌ی این استودیو، حدودِ ۱۵ هزار نفرِ دیگر از این ابزار برای آزمایش ارتباط رنگ‌ها با موضوعات مدنظرشان استفاده می‌کنند. با این حال، مشخصاً برای اینکه بتوان رنگ مناسبی را در کارهای خود استفاده کرد، نگاهی طراحانه و زیبایی‌شناسانه نیاز است و پیکالِر تنها این نگاه را سریع‌تر می‌کند.