Displaying items by tag: بازار موبایل ایران

یاهو به‌عنوانِ یکی از قدیمی‌های دنیای اینترنت، سرویس‌های گوناگونی نظیر ایمیل، جستجو، اخبار، هواشناسی و مالی را تاکنون راه‌اندازی کرده است. حال این شرکت کهنه‌کار در ادامه‌ی تلاش‌هایش برای خروج از بحران، اپلیکیشن همه‌منظوره جدیدی را برای دستگاه‌های اندرویدی منتشر کرده که تمام سرویس‌های فوق را در دلِ خود جای می‌دهد.

طبق گفته‌ی یاهو، اخبار و وقایعی که به‌اطلاع شما می‌رسد، همگی قابل‌ شخصی‌سازی هستند و موضوعاتِ خبری به‌تناسب علاقه‌ی شما نمایش داده می‌شوند.

اگر تاکنون از اپلیکیشن گوگل استفاده کرده باشید، احتمالاُ متوجه شالوده‌ی کلی برنامه‌ی یاهو خواهید شد؛ با این حال، قرار نیست این اپلیکیشن به‌یک‌باره همه‌چیز را برای این کهنه‌سربازِ دنیای وب تغییر دهد و سلطنت وب را دوباره برای یاهو به ارمغان بیاورد. بی‌شک افرادی که از سرویس‌های یاهو استفاده می‌کنند، اپلیکیشنِ جدیدی برایشان کارآمد خواهد بود.

همانطور که در تصویر می‌توان مشاهده کرد، Yahoo قسمت فوقانی برنامه‌ی یادشده را به گزارشِ آب‌و‌هوا اختصاص داده است. در قسمت میانی نیز طبق سلیقه‌ی شما، اخباری از منابع گوناگون دستچین شده‌اند. دیگر بخش مهم یاهو میل یا همان سرویس ایمیل است که علاوه‌بر نمایشِ ایمیل‌های دریافتی، کوپن‌های تخفیفی رستوران‌های اطرافتان را نیز به شما پیشنهاد می‌کند؛ البته برای بهره‌مندی از این کوپن‌ها، دسترسی به موقعیت مکانیتان الزامی است. در انتها نیز یاهو فاینانس قرار گرفته که رویدادهای مالی را در طول هفته به اطلاعتان می‌رساند.

در حالی که شرکت‌های بزرگی همچون گوگل و اپل در سال‌های اخیر توجه ویژه‌ای به اپلیکیشن‌های خبرخوان نشان داده‌اند؛ اما مایکروسافت تاکنون اقدامی شایسته در این زمینه انجام نداده بود. حال به‌لطف ویژگی بینگاسپاتلایت، مایکروسافت نیز به جرگه‌ی دیگر شرکت‌های فناوری پیوسته و قصد دارد از طریق این قابلیت با نمایش اخبار و مقالات مشابه با موضوع جستجو‌شده، تجربه‌ی خبرخوانی در موتور جستجوی بینگ را بهبود بخشد.

ویژگی اسپاتلایت اخبار و سرتیتر‌ها مربوط به جستجوی کاربران را در صفحه‌ی نتایج نمایش می‌دهد. بینگ برای دستیابی به این مهم، اخبار را از چندین منبع خبری جمع‌آوری می‌کند و چکیده‌ی آن را به‌صورت خلاصه نمایش می‌دهد تا کاربران در صورت تمایل ادامه‌ی آن را مطالعه کنند.طبق گفته‌ی بینگ، آن‌ها برای نمایش ستونِ خبرات مقدار بسیار زیادی از وب‌سایت‌ها و مقالات را بررسی می‌کنند؛ در این بین نحوه‌ی پوششِ خبر، چگونگی پرداختنِ نویسنده به آن موضوع و زمان انتشار در نظر گرفته می‌شوند؛ همگی این مسائل به‌لطف الگوریتم‌های یادگیری عمیق و نمودارهای وب از سایت‌های برتر میسر شده است.

گوگل نیز به‌عنوان بزرگترین رقیبِ بینگ چنین ویژگی‌ای را تحت نام «Full Coverage» توسعه داده است؛ با این حال، آن دسته از افرادی که علاقه‌ای به استفاده از گوگل نداشتند، اکنون می‌توانند از قابلیت یادشده در موتور جستجوی بینگ بهره‌مند شوند.

اسپاتلایت روی نسخه‌ی دسکتاپ و موبایل، این موتور جستجو فعال است؛ با این وجود، فعلاً تنها کاربران ایالات متحده قادر به استفاده از آن خواهند بود.

سامسونگ ماه‌ها پیش اعلام کرده بود که روی نوعی گوشی هوشمند انعطاف‌پذیر کار می‌کند. این شرکت تاکنون جزئیاتی را در ارتباط با تاریخ عرضه‌ی این دستگاه مورد انتظار به‌بازار اعلام نکرده بود؛ با این‌حال کره‌ای‌ها اخیرا به‌صورت رسمی اعلام کرده‌اند که این گوشی هوشمند، اواخر سال ۲۰۱۸ در دسترس قرار خواهد گرفت.

دی‌جی کو، مدیرعامل بخش موبایل سامسونگ، تایید کرده است که این شرکت قصد دارد تا پیش از پایان سال جاری میلادی، گوشی هوشمند انعطاف‌پذیرش را عرضه کند. وی گفته «زمان آن فرا رسیده است که سامسونگ، گوشی منعطف خودش را ارائه دهد».

شایعات اخیر می‌گفتند که این غول فناوری قصد دارد نخستین گوشی هوشمند انعطاف‌پذیرش را اوایل سال ۲۰۱۹ میلادی به‌بازار عرضه کند. با این‌حال، اخیرا برخی گزارش‌ها منتشر شده‌ بودند که از امکان عرضه‌ی گوشی انعطاف‌پذیر توسط رقبای چینی سامسونگ در سال ۲۰۱۸ خبر می‌دادند. مدیرعامل بخش موبایل سامسونگ حدودا سه هفته پیش مدعی شد که این شرکت شدیدا دوست دارد نخستین سازنده‌‌ای باشد که گوشی منعطف به‌ بازار عرضه می‌کند.

با در نظر گرفتن این موضوع، تایید عرضه‌ی گوشی انعطاف‌پذیر سامسونگ در سال ۲۰۱۸، آن‌چنان تعجب برانگیز نیست. تاکنون تاریخ عرضه‌ی دقیقی مشخص نشده است؛ با این‌حال دی‌جی کو گفته که احتمالا این دستگاه طی رویداد کنفرانس توسعه‌دهندگان سامسونگ ۲۰۱۸ (SDC 2018) در روزهای هفتم و هشتم نوامبر (۱۶ و ۱۷ آبان ۱۳۹۷) در سان‌فرانسیسکو معرفی خواهد شد.

مدیرعامل بخش موبایل Samsung در گفت‌گو با وب‌سایت CNBC گفته است که این گوشی انعطاف‌پذیر می‌تواند تجربه‌ی منحصر به‌فردی را به کاربر ارائه دهد. وی مدعی است که اگر کاربران گوشی را خم نکنند، خواهند توانست از اکثر ویژگی‌های کاربردی آن بهره بگیرند. با این‌حال اگر آنان بخواهند در اینترنت به‌جستجو بپردازند یا جزئیات بیشتری را در نمایشگر ببینند، می‌توانند آن را خم کنند. کو گفته است که این دستگاه در حالت خم‌نشده، می‌تواند تجربیات بیشتری را در مقایسه با تبلت‌های امروزی بازار در اختیار کاربر قرار دهد. او می‌گوید:

این دستگاه در حالت معمولی (خم‌نشده) چه برتری‌هایی نسبت به تبلت‌های امروزی بازار دارد؟ اگر این دستگاه در حالت معمولی تجربه‌ای شبیه به تبلت‌های امروزی را ارائه دهد، چرا باید از مشتریان انتظار داشت که به خرید آن اقدام کنند؟

کو می‌گوید که تمامی ویژگی‌ها، دستگاه‌ها و به‌طور کلی محصولاتی که سامسونگ توسعه می‌دهد، باید پیام‌های معنی‌داری برای مشتریان داشته باشند؛ این امر بدین خاطر است تا وقتی مشتریان دستگاه را در دست می‌گیرند، دلیل ساخت آن را به‌خوبی بفهمند.

تاکنون جزئیات رسمی مربوط به مشخصات فنی این گوشی منتشر نشده؛ در ضمن فعلا نمی‌دانیم که گوشی هوشمند انعطاف‌پذیر سامسونگ، قرار است چقدر قیمت داشته باشد.

به‌گفته‌ی ریچار یو، مدیرعامل هواوی، این شرکت هنوز بازار ساعت هوشمند را رها نکرده است؛ در عوض، شرکت چینی قصد دارد قبل از عرضه‌ی ساعت هوشمند جدید، آن را از تمامی جهات نسبت به نسل پیشین ارتقاء دهد.

ریچارد یو این سخنان را در مصاحبه‌ای دررجمع خبرنگاران گفت و اذعان داشت که ساعت هوشمند همچنان عرصه‌ای است که این شرکت علاقه‌مند به حضور در آن است؛ اما به‌طور کلی ساعت‌های هوشمند نیازمند نوآوری‌های بیشتری هستند و آن‌ها در حال کار روی این مسئله هستند.

ما می‌خواهیم بهبودهای مهم‌تری در ساعت‌های هوشمند به‌وجود بیاوریم تا تجربه‌ی کار با این محصولات از آنچه که امروز شاهد آن هستیم، دلچسب‌تر شود. این هدف من است و ما می‌خواهیم ساعت‌های هوشمند مفیدتر، محبوب‌تر و کارآمدتر با عمر باتری بسیار طولانی‌تر باشند.

هواوی آخرین بار در آوریل ۲۰۱۷ اقدام به معرفی ساعت هوشمند کرد. این ساعت که هواوی واچ ۲ نام داشت، یکی از بهترین محصولات این عرصه به‌شمار می‌آمد. شرکت چینی هنوز نسخه‌ی جدیدی برای این محصول در دست تولید ندارد. دیگر تولیدکننده‌ی موبایلی که پا به این عرصه گذاشت، سامسونگ بود؛ اما چالشی که تمام تولیدکنندگان ساعت‌های هوشمند، چه هواوی چه سامسونگ با آن مواجه هستند، همواره عمر باتری بسیار کم و گاهی عملکرد کند این ساعت‌ها بوده است. یو در این رابطه می‌گوید:

ما به‌دنبال عملکردی بهتر و کاربردی‌تر هستیم. امروز، عمر باتری ساعت‌های ما دو روز است. امیدواریم این زمان روزی به یک هفته و بیشتر افزایش پیدا کند.

منظور هواوی از کاربردی‌تر شدن، اضافه شدن قابلیت‌های هوشمند بیشتر است. شرکت چینی به‌شدت در زمینه‌ی هوش مصنوعی سرمایه‌گذاری کرده است و به‌گفته‌ی مدیرعامل این شرکت «قطعا» در آینده ساعت‌های هوشمند این شرکت به هوش مصنوعی مجهز خواهند بود. هواوی پیش‌تر به‌عنوان اولین شرکت در جهان، تراشه‌ی اختصاصی پردازش عصبی را به پردازنده‌های خود یعنی کرین ۹۷۰ اضافه کرد و اخیرا نیز این کار را در مورد کرین ۹۸۰ انجام داد.

اضافه شدن این فناوری به ساعت‌های هوشمند می‌تواند تجربه‌ی کار با دستیارهای صوتی و سایر ویژگی‌های وابسته به هوش مصنوعی را ارتقاء دهد؛ اما چنین قابلیتی در کنار استفاده‌ی مستقل از سیم‌کارت به‌معنی افزایش چشمگیر مصرف باتری خواهد بود و این چالش را سخت‌تر از قبل خواهد کرد. ریچارد یو در این باره گفت: «ما نمی‌توانیم اندازه‌ی باتری را افزایش دهیم؛ چرا که ساعت بیش از اندازه بزرگ خواهد شد.» یو در از پاسخ به سؤال خبرنگار در خصوص امکان استفاده از تراشه‌ی اختصاصی کرین برای ساعت هوشمند در راستای کاهش مصرف باتری طفره رفت؛ اما به این موضوع اشاره کرد که آن‌ها صحبت‌هایی با کوالکام انجام داده‌اند و معتقد هستند که کاهش مصرف پردازنده کلید حل چالش باتری در ساعت‌های هوشمند است.

مصاحبه‌ی مدیرعامل huawei اگرچه از عرضه‌ی ساعت هوشمند جدید این شرکت در آینده‌ی نزدیک خبر نداد؛ اما مشخص کرد که این شرکت نه تنها دست از این بازار برنداشته، بلکه نیاز آن را به‌خوبی درک کرده است و قصد دارد با رفع چالش‌های موجود بازگشت باشکوهی به این عرصه داشته باشد.

امسال، شاهد پیشرفت‌های جذابی در حوزه‌ی ساعت هوشمند خواهیم بود که از آن جمله می‌توان به تراشه‌ی جدید کوالکام که هفته‌ی آینده رونمایی می‌شود و سیستم‌عامل بهبودیافته‌ی گوگل یعنی Wear OS اشاره کرد. با این وجود، هواوی قصد دارد صبر کند تا محصول بعدی خود را از تمامی جهات بهبود ببخشد.

آیا فناوری دیجیتال، یک نیروی دموکراتیزه کننده است که به شرکت‌های کوچک کمک می‌کند با شرکت‌های بزرگ رقابت کنند؟ آیا مزایای بیشتری برای شرکت‌های کوچک فراهم می‌کند؟ این سؤال اخیراً توجه زیادی را به خود جلب کرده، مخصوصاً به‌این‌علت که داده‌ها نشان می‌دهد سرعت تشکیل و راه‌اندازی کسب‌وکارهای جدید کاهش‌یافته و شرکت‌های بزرگ، بخش اعظم بازار را در دست خود دارند.

باوجود این روندها، تحقیقات نشان می‌دهد که فناوری واقعاً می‌تواند مزیتی برای شرکت‌های کوچک و جدید باشد. محققان در مطالعات اخیر خود، استفاده از پردازش ابری را در تمامی شرکت‌های تجاری آمریکا موردمطالعه قرار دادند. محاسبات ابری یک پارادایم فناوری اطلاعات مبتنی بر دسترسی از راه دور به یک مخزن مشترک از منابع محاسباتی است. قرار دادن داده‌ها در «ابر» اساساً به این معنا است که به فرد دیگری پول پرداخت می‌کنید تا داده‌های شما را مدیریت کند. سپس هر زمان که به این داده‌ها نیاز داشتید، از طریق اینترنت به سرور او متصل می‌شوید و به داده‌های خود دسترسی پیدا می‌کنید. به‌علاوه، شما نیازی به آنالیز این داده‌ها در کامپیوتر خود ندارید، بلکه بسته به تقاضا می‌توانید آن‌ها را اجاره کنید.

محبوبیت محاسبات ابری طی پنج سال گذشته بسیار افزایش یافته است. عواملی نظیر کاهش هزینه‌های ثابت محاسبات، عدم نیاز به استخدام کارمندان فناوری اطلاعات، سرورها و سخت‌افزارها، به کوچک‌ترین شرکت‌ها اجازه می‌دهد نیازهای محاسباتی بزرگ و حتی غیرمنتظره‌ی خود  را برطرف کنند.

به‌عنوان‌مثال KenSci یک شرکت کوچک تجزیه‌وتحلیل بهداشت و درمان است که با استفاده از تکنیک‌های یادگیری ماشین، صدها متغیر مرتبط با شرایط بیمار را بررسی می‌کند و احتمال فوت، بستری مجدد و سایر ریسک‌های سلامتیرا پیش‌بینی می‌کند. KenSci با تکیه بر ابر موفق شده به‌سرعت محدوده‌ی خدمات خود را در سراسر دنیا گسترش دهد، بدون اینکه پیشاپیش زیرساخت‌های فناوری اطلاعات خود را در سطح چشمگیری توسعه داده باشد. چابکی محاسباتی پردازش ابری، نقش مهمی در ساخت و  توسعه‌ی محصولات جدید «هوشمند» دارد.

Pivothead نیز شرکتی با ۲۵ کارمند است که از فناوری‌های پوشیدنی برای کمک به افراد نابینا (یا افرادی که به اختلالات بینایی دچارند) استفاده می‌کند. اطلاعات جمع‌آوری‌شده توسط سنسورهای پوشیدنی به ابر فرستاده می‌شود، از طریق الگوریتم‌های یادگیری ماشین پردازش می‌شود و به گفتار یا متن تبدیل می‌شود تا به حرکت افراد در محیط اطراف کمک کند.

این مثال‌ها نشان می‌دهد که پردازش ابری، با دموکراتیزه کردن قدرت پردازش، به توانمندسازی انبوه شرکت‌های کوچک کمک کرده است. مجموعه‌ی داده‌های بیش از یک‌میلیون شرکت آمریکایی (از دهه‌ی ۸۰ میلادی) این ادعا را تائید می‌کند.

تحقیقاتی که در بالا به آن اشاره کردیم، سه نتیجه‌ی کلیدی را مطرح می‌کرد: اول، محاسبات ابری رشد بسیار چشمگیری داشته است. در سال ۲۰۱۰، کمتر از نیم درصد از شرکت‌ها از این فناوری استقبال کرده بودند، درحالی‌که این آمار در سال ۲۰۱۶ به هفت درصد می‌رسید و رشد متوسط آن در هرسال، ۵۰درصد بود. دوم اینکه تصویب و پذیرش رایانش ابری، در سراسر آمریکا روی‌داده است نه‌فقط در یک منطقه‌ی خاص. هرچند رشد تصویب این فناوری در مناطق شهری و آموزشی، بیشتر و سریع‌تر است. سوم، محاسبات ابری برخلاف برخلاف سایر تکنولوژی‌هایی مانند کامپیوترهای شخصی و تجارت الکترونیک، ابتدا توسط شرکت‌های کوچک‌تر و جوان‌تر پذیرفته‌شده است.

مجموعه داده‌ای که در این تحقیقات مورداستفاده قرار گرفت، از مرکز اطلاعات تماس Aberdeen به‌دست‌آمده بود که از دهه‌ی ۱۹۸۰، تماس تلفنی میلیون‌ها آمریکایی را برقرار می‌کرد. آن‌ها با دقت سخت‌افزارها و نرم‌افزارهای میلیون‌ها شرکت آمریکایی را در هرسال ثبت می‌کردند. این مجموعه داده، به دلیل پوشش گسترده و کیفیت بالای داده‌ها، غالباً توسط محققان دانشگاهی مورداستفاده قرار می‌گیرد. البته این نظرسنجی‌ها نیز بی‌عیب و نقص نیستند. مهم‌ترین ایراد داده‌ها این است که پاسخ‌دهندگان پردازش ابری را طبق دیدگاه خود تعریف کرده‌اند. به‌بیان‌دیگر، گرچه بسیاری از خدمات اینترنتی امروزی، مستلزم این است که شرکت دیگری داده‌های ما را مدیریت کنند، اما در این نظرسنجی انتظار داریم که شرکت‌ها، سرویس میزبان ابری خود را مشخص کنند: AWS، مایکروسافت آژور، اوراکل، آی‌بی‌ام  کلاود، گوگل کلاود پلتفرم،علی‌بابا یا هر سرویس دیگر. نتایجی که در ادامه‌ی این مطلب ذکر می‌شود، از تحلیل اطلاعات پذیرش «محاسبات ابری» ۱۵۰ هزار شرکت آمریکایی به‌دست‌آمده است:

تصویب فناوری ابر در صنایع مختلف آمریکا

نمودار زیر، رشد محاسبات ابری را از سال ۲۰۱۰ نشان می‌دهد. همان‌طور که می‌بینیم، این نرخ از ۰.۳ درصد در سال ۲۰۱۰ به ۷ درصد در سال ۲۰۱۶ افزایش‌یافته و هرسال دو برابر شده است. به‌علاوه، این رشد در تمام صنایع مختلفی که موردبررسی قرارگرفته‌اند وجود دارد.

تحقیقات نشان می‌دهد که گستره‌ی جغرافیایی رایانش ابری، نشان‌دهنده‌ی پذیرش گسترده‌ی این فناوری از سوی صنایع مختلف سراسر آمریکا است. درواقع ما صرفاً با یک تکنولوژی جدید روبرو نیستیم که از سمت استارتاپ‌های نوظهور نیویورک و سانفرانسیسکو مورد استفاده قرارگرفته باشد. از سال ۲۰۱۰ به بعد، این فناوری در تمام نواحی آمریکا رشد قابل‌توجهی داشته است.

کوچک، جوان، ابری

در نمودار بعد، ما شاهدیم که کوچک‌ترین شرکت‌ها، استقبال بیشتری از این فناوری داشته‌اند. به‌طور متوسط ۱۰ تا ۱۵ درصد از شرکت‌هایی که کمتر از ۲۵ کارمند دارند، محاسبات ابری را مورداستفاده قرار داده‌اند، درحالی‌که شرکت‌های متوسط، نرخ پذیرش کمتری دارند. درواقع نرخ تصویب این فناوری در شرکت‌هایی که حدود ۱۰۰ کارمند دارند، پایین است. شاید به این دلیل که آن‌ها آن‌قدر بزرگ هستند که از سیستم‌های داخلی برای محاسبات خود استفاده کنند، ولی هنوز آن‌قدر توسعه‌نیافته‌اند که هم از سیستم‌های پردازش داخلی و هم از سیستم‌های ابری استفاده کنند.

در میان شرکت‌های بزرگ، یعنی شرکت‌هایی که بیش از ۱۰۰ کارمند را در استخدام خود دارند، بار دیگر افزایش نرخ تصویب را شاهد هستیم. به‌طور متوسط ۵ تا ۱۰ درصد این شرکت‌ها از محاسبات ابری نیز استفاده می‌کنند. به نظر می‌رسد که شرکت‌های کوچک؛ واقعاً پیشگامان تصویب رایانش ابری هستند.

در ادامه‌ی تحقیقات، محققان نرخ پذیرش محاسبات ابری را با نرخ پذیرش دو فناوری دیگر مقایسه کردند: کامپیوترهای شخصی (PCها) و تجارت الکترونیک. جالب است که در این موارد، شرکت‌های بزرگ‌تر با الگویی کلاسیک، نرخ پذیرش وسیع‌تری داشتند. مشخص است که «ابر»، فناوری بسیار جذابی برای شرکت‌های کوچک است.

اما این فقط شرکت‌های کوچک نیستند که پردازش ابری را تصویب می‌کنند. شرکت‌های جوان هم نرخ پذیرش بالاتری نسبت به شرکت‌های قدیمی دارند. بنابراین شرکت‌های جوان، چابک و کوچک، پیشگامان پذیرش فناوری ابر هستند. در این مرحله هم به‌طور مشابه، شرکت‌های قدیمی نخستین شرکت‌هایی بودند که کامپیوترهای شخصی و تجارت الکترونیک را پذیرفته بودند.

همه‌ی این نتایج حاکی از آن است که محاسبات ابری ی یک تکنولوژی غیرمعمول است که جذابیت زیادی برای شرکت‌های جوان و کوچک دارد. محققان باور دارند که این فناوری، امکان محاسبات قدرتمند را در خانه فراهم کرده است؛ بدون اینکه هزینه‌ی بالایی را به متقاضیان تحمیل کند. به عبارتی، محاسبات ابری، محاسبات را در عموم جامعه گسترش داده و آن را دموکراتیزه کرده است.

دسترسی انعطاف‌پذیر به منابع محاسبات، به شرکت‌های کوچک اجازه می‌دهد به‌سرعت مقیاس خود را بالا یا پایین بیاورند و محصولات جدید یا ویژگی‌های آن‌ها را مورد آزمایش قرار دهند. این چابکی عملیاتی به‌ویژه زمانی که با تقاضای ناامن یا محیط شدیداً رقابتی روبرو شویم، اهمیت بسیار زیادی پیدا می‌کند. شواهد جدید نشان می‌دهد که امکان «اجاره» منابع فناوری اطلاعات نیز به بقا و بهره‌وری شرکت‌های جوان کمک می‌کند.

این یافته‌ها، در دورانی که با کاهش پویایی کسب و کارها مواجهیم، امیدبخش به نظر می‌رسند. گرچه به‌طور دقیق نمی‌دانیم که پردازش ابری چگونه عملکرد شرکت‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد، ولی بدون شک کاهش هزینه‌های محاسباتی، شانس حیات و پیشرفت شرکت‌های کوچک را افزایش می‌دهد.

تراشه‌ی اسنپدراگون ۸۴۵ کوالکام امسال در بسیاری از گوشی‌های اندرویدی مورد استفاده قرار گرفت؛ از جمله در اس ۹ و نوت ۹ سامسونگ. اخیرا بنچمارکی از یک تراشه منتشر شده که احتمال می‌رود متعلق به تراشه‌ی معرفی‌نشده‌یاسنپدراگون ۸۵۵ باشد. این بنچمارک که توسط گیک‌بنچ منتشر شده است، از نام رسمی تراشه‌ی موردبحث پرده‌ برنمی‌دارد و فقط کدنام آن یعنی «msmnile» را نشان می‌دهد.

ظاهرا دستگاهی که تست گیک‌بنچ از آن گرفته شده، ۶ گیگابایت رم داشته و به سیستم‌عامل اندروید ۹ پای مجهز بوده است. Qualcomm Snapdragon 855 موفق شده است در حالت چند هسته‌ای، امتیاز ۱۰,۴۶۹ را به‌دست آورد؛ امتیازی که به امتیاز به‌دست‌آمده توسط تراشه‌ی A11 Bionic اپل در همین بنچمارک، بسیار شبیه است. گفتنی است که آیفون‌های سال پیش اپل از تراشه‌ی A11 استفاده می‌کردند.

بد نیست بدانید که تراشه‌ی اسنپدراگون ۸۵۵ در حالت تک‌هسته‌ای، امتیاز ۳,۶۹۷ را ثبت کرده که در مقایسه‌ی آن با امتیار A11 در همین حالت (۴,۳۰۰) متوجه می‌شویم که تراشه‌ی اپل موفق‌تر عمل کرده است؛ با این‌حال نباید فراموش کنیم که امتیاز به‌دست‌آمده توسط اسنپدراگون ۸۵۵، بهتر از مدل قبلی این تراشه بوده است.

با همه‌ی این‌ها نباید فراموش کرد که بی‌شک امسال اپل دست روی دست نخواهد گذاشت و از مدل جدید تراشه‌ی خود رونمایی خواهد کرد. پیش‌بینی می‌شود که کوپرتینونشین‌ها به‌زودی و طی رویداد ۲۱ شهریور، در کنار رونمایی ازآیفون‌های جدید، از مدل بعدی تراشه‌ی خود (احتمالا با نام A12) رونمایی کنند.

اگر تراشه‌ی مورد بحث ما همان اسنپدراگون ۸۵۵ باشد، با توجه به زمان استفاده از آن در گوشی‌های پرچمدار سال آینده‌ی میلادی، منطقی است اگر فکر کنیم که این تراشه نتواند عملکرد قدرتمندی را مقابل A12 اپل به‌نمایش بگذارد و آن را شکست دهد.

این احتمال هم وجود دارد که تراشه‌ی msmnile، اصلا تراشه‌ای برای گوشی‌های هوشمند نباشد و برای مثال، سازنده‌اش بخواهد از آن برای لپ‌تاپ‌های ویندوزی استفاده کند. کوالکام و مایکروسافت مدتی است که در زمینه‌ی لپ‌تاپ‌های ویندوزی مبتنی بر ARM با هم همکاری می‌کنند و تراشه‌ی مورد بحث ما احتمالا به‌همین همکاری مرتبط خواهد بود. با این‌حال فعلا نمی‌توان با قطعیت در مورد این موضوع صحبت کرد.

گفتنی است که بنچمارک دستگاهی که به این تراشه مجهز بوده، روی HTML5test هم مشاهده شده است؛ جایی که مرورگر Chrome Dev این دستگاه توانسته امتیاز ۵۱۰ از ۵۵۵ را کسب کند.

وان‌پلاس قصد داشت با معرفی گوشی میان‌رده‌ی وان‌پلاس ایکس، گوشی هوشمندی در کلاس گوشی‌های پرچمدار ارزان‌قیمت به بازار عرضه کند؛ ولی اواخر تیرماه، مدیرعامل وان‌ پلاس عرضه‌ی گوشی OnePlus X را یک شکست عنوان کرد. ظاهرا شرکت چینی وان‌پلاس، قصد دارد با برنامه‌ریزی دقیق، گوشی هوشمند فوق‌العاده‌ای را به بازار عرضه کند.

در تابستان سال ۲۰۱۶ به‌دنبال رونمایی وان پلاس ۳، گوشی هوشمند وان‌پلاس ۳ تی در پاییز همان سال معرفی شد. در ماه ژوئن ۲۰۱۷ برابر با خردادماه ۱۳۹۶،وان‌پلاس ۵ و سپس در ماه نوامبر برابر با آبان‌ماه، وان‌پلاس ۵ تی و به‌دنبال آن در ماه می سال جاری میلادی برابر با اردیبهشت‌ماه، وان پلاس ۶ با نمایشگر ۶.۲۸ اینچی با بریدگی، دوربین دوگانه با لرزش‌گیر اپتیکال و بدنه شیشه‌ای معرفی شد. انتظار می‌رود وان پلاس ۶ تی نیز ماه اکتبر برابر با مهرماه سال جاری به‌صورت رسمی رونمایی شود.

با توجه به تاریخچه‌ی وان‌پلاس و سیر تغییرات طراحی گوشی‌های هوشمند این شرکت، حدس زدن در مورد طراحی OnePlus 6T کار دشواری به‌نظر نمی‌رسد. براساس آخرین خبرها، برای اولین بار در تاریخ فعالیت وان‌پلاس، یکی از اپراتورهای تلفن همراه ایالات متحده‌، از گوشی هوشمند بعدی وان‌پلاس پشتیبانی خواهد کرد. ولی واقعا در تاریخ ۱۵ ژانویه‌ی ۲۰۱۹ برابر با ۲۵ دی‌ماه ۱۳۹۷، منتظر رونمایی چه محصولی با چه مشخصاتی خواهیم بود؟ هنوز بیش از چهارماه به تاریخ مراسم باشکوه وان‌پلاس باقی‌مانده است؛ ولی زمزمه‌هایی به‌گوش می‌رسد که خبر از متفاوت‌بودن این مراسم و سورپرایزی که وان‌پلاس قصد دارد به‌نمایش بگذارد، می‌دهد. پیشتر گفته شده بود که وان پلاس ۶ تی سال جاری عرضه خواهد شد.

آیا امکان دارد اپراتور تلفن همراه T-Mobile، به‌صورت رسمی برگزاری مراسم رونمایی نسخه‌ی بین‌المللی وان پلاس ۶ تی را برعهده گرفته باشد؟ آیا ممکن است بعد از رونمایی رسمی وان پلاس ۶ تی در پاییز امسال، شاهد معرفی نسخه‌ی بین‌المللی آن در ماه ژانویه باشیم؟ کاملا مشخص است که وان‌پلاس برای بازار چین و بازارهای بین‌المللی محصول متفاوتی در نظر گرفته است. همین مساله در ژانویه‌ی ۲۰۱۸ با عرضه‌ی نسخه‌ی سفید وان پلاس ۵ تی اتفاق افتاد.

شاید وان‌پلاس قصد دارد نسخه‌ی وان پلاس ۶ تی را با قابلیت اتصال به شبکه‌ی 5G به بازار عرضه کند. شرکت‌های دیگری همچون هواوی، زد‌تی‌ای،ال‌جی، لنوو و اوپو، سخت در تلاش هستند تا بتوانند گوشی‌های هوشمند خود را با قابلیت اتصال به نسل بعدی شبکه‌های اینترنت پرسرعت به بازار عرضه کنند. این حقیقت را نباید نادیده گرفت که وان‌پلاس و اوپو بازار مشترکی در چین دارند و بارها شاهد طرح‌های شبیه‌به‌هم، فناوری‌های پیشگامانه نزدیک‌ به‌ یکدیگر و ویژگی‌ها و مشخصاتی شبیه در گوشی‌های آن‌ها بوده‌ایم.

اگر اوپو در نظر داشته باشداولین گوشی هوشمند 5G جهان را معرفی کند، بی‌شک OnePlus نیز سخت در تلاش است تا بتواند همین مسیر را طی کند. شاید مراسم رونمایی گوشی هوشمند بعدی وان‌پلاس در ژانویه‌ی ۲۰۱۹، مراسمی باشکوه و متفاوت باشد که هنوز نمی‌توانیم به‌درستی در مورد آن گمانه‌زنی کنیم. آنچه مسلم است وان‌پلاس سورپرایزی متفاوت برای این مراسم در نظر گرفته است.

 یکی از شرکت‌های فعال در نمایشگاه ایفا ۲۰۱۸ بود که توانست با معرفی تراشه‌ی کرین ۹۸۰، رونمایی از هواوی میت ۲۰ لایت و نمایش رنگ‌های جدید برای دستگاه‌های پی ۲۰ و پی ۲۰ پرو، توجهات بسیاری را به خود جلب کند. 

با این وجود، هنوز روند رونمایی‌های این شرکتِ چینی به پایان نرسیده و در ادامه‌ی خبرهای مربوط به این تولیدکننده، شاهد معرفی از نسخه‌ی نهم رابط کاربری اختصاصی هواوی با نام EMUI 9 هستیم. طبق گفته‌ی هواوی، آن‌ها این نسخه را بر پایه‌ی جدیدترین نسخه‌ی اندروید، یعنی اندروید پای را توسعه داده‌اند که ویژگی‌های شاخص این سیستم‌عامل را با خود به‌همراه دارد.

هواوی در این نسخه وعده‌ی تجربه‌ای ساده، لذت‌بخش و استوار را به کاربران داده است؛ GPU Turbo 2.0، اجرای سریع‌تر اپلیکیشن‌ها و مدیریت رمز عبور از دیگر ویژگی‌های مهم در این نسخه هستند. افزون بر قابلیت‌های فوق، دستیار مسافرت و سلامتِ دیجیتال که مقدار زمانِ استفاده از گوشی را نمایش می‌دهد، از دیگر ویژگی‌های مهمی برشمرده می‌شوند که هواوی به‌ آن‌ها اشاره کرد. براساس گفته‌ی غول فناوری چینی، کاربران در نسخه‌ی آتی رابط کاربریشان از طریق ویژگی «سلامت دیجیتال» می‌توانند استفاده‌ی خود از دستگاهشان را محدود کنند.

فعلاً نسخه‌ی بتا EMUI 9 برای دستگاه‌های هواوی پی ۲۰، هواوی پی ۲۰ پرو،هواوی میت ۱۰ و هواوی میت ۱۰ پرو در دسترس قرار می‌گیرد؛ با این حال، قرار است در آینده‌ی نزدیک گوشی‌های آنر ۱۰، آنر پلی و آنری ویو ۱۰ نیز از رابط بهره‌مند شوند.

باتوجه به این موضوع که سری میت ۲۰ در تاریخ ۱۶ اکتبر به‌صورت رسمی در لندن معرفی خواهند شد، احتمالاً رابط کاربری هواوی نیز به‌همراه آن‌ها برای عموم کاربرانِ هواوی در دسترس قرار گیرد. انتظار می‌رود که پرچمداران جدیدِ سری میت ۲۰ اولین دستگاه‌هایی باشند که به‌همراه EMUI 9 عرضه می‌‌شوند.

پاییز ۲۰۱۸ قطعا فصل شلوغی برای گوشی‌های هوشمند خواهد بود. درحالی که از عرضه‌ی آیفون‌های جدید اپل، میت ۲۰ هواوی و پیکسل ۳ گوگل در فصل پاییز سال جاری میلادی تا حد زیادی مطمئن هستیم، اخیرا شرکت ریزر اعلام کرده است که می‌خواهد نسل دوم گوشی گیمینگ ریزر فون را بسازد.

درحالی که ریزر تاکنون آمار مربوط به میزان فروش ریزر فون را منتشر نکرده، در گزارش مالی شش‌ماهه‌ی نخست ۲۰۱۸ از ساخت مدل جدید آن خبر داده است. این شرکت به‌طور مستقیم اعلام کرده است که قصد دارد منابعش را مستقیما روی توسعه‌ی نسل دوم ریزر فون متمرکز کند.

تاکنون جزئیاتی در رابطه با تاریخ عرضه‌ی دقیق این گوشی منتشر نشده است؛ اما برخی شایعات قدیمی از عرضه‌ی آن در اواخر سال ۲۰۱۸ خبر می‌دهند. مدل اولیه‌ی این گوشی، در ماه نوامبر ۲۰۱۷ معرفی و عرضه شد و همین موضوع است که باعث شده برخی شایعات در باره‌ی عرضه‌ی این گوشی تا پیش از پایان ۲۰۱۸ در فضای اینترنت پخش شوند.

نکته‌ی جالب‌توجه اینجا است که ریزر در گزارش مالی‌اش ضمن اشاره‌ به عرضه‌ی قریب‌الوقوع نسل دوم گوشی ریزرفون، از عرضه‌ی محدود مدل اول خبر داده و مدعی شده است که این گوشی توانسته در سطح بین‌المللی، نقدهای مثبتی را دریافت کند.

ریزر همچنین گفته است که قصد دارد نرم‌افزارها و سرویس‌هایش را از دنیای پی‌سی به بازار موبایل‌ها هم بیاورد؛ البته تاکنون جزئيات خاصی در این رابطه منتشر نشده است.

یک شهر هوشمند، به شهری اطلاق می‌شود که از فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) برای ارتقای کیفیت و عملکرد خدمات شهری مانند انرژی، حمل و نقل و آب و برق به منظور کاهش مصرف منابع، تلفات و هزینه‌های کلی، استفاده می‌کند. به عنوان مثال، با کمک چراغ‌های راهنمایی هوشمند، اطلاعات از حسگرهای تعبیه شده در شهر مانند خودروها دریافت شده و به صورت لحظه‌ای و آنی تصمیماتی هوشمندانه برای زمان‌های مواجهه با تراکم بالای ترافیک در شهرها اتخاذ می‌گردد. خودروهای یکپارچه شده در سیستم هوشمند شهری به پارکومترها و ترمینال‌های شارژ الکتریکی متصل می‌شوند و بهترین راه را برای رسیدن به مقصد شهروندان مشخص می‌کنند. داده‌های دریافتی از حسگرهای سطل‌های زباله هوشمند، به شرکت‌های جمع آوری ارسال می‌شود و در زمانبندی و انتخاب مسیر برای تخلیه، حمل و دفع زباله، بهترین تصمیمات اخذ می‌گردد. یک شهر هوشمند از بخش‌های مختلفی تشکیل می‌شود که بر اساس سیاست‌های تدوین شده توسط مدیران شهری می‌تواند جهت‌گیری‌های متفاوتی داشته باشد.

لزوم ایجاد شهرهای هوشمند

جریان سکونت در شهرها به سرعت در حال افزایش است. در حال حاضر و طبق آمار ۵۴ درصد از مردم دنیا شهرها را به عنوان محل زندگی انتخاب کرده‌اند که پیش بینی می‌شود این آمار تا سال ۲۰۵۰ به ۶۶ درصد رشد کند. به صورت کلی در طی سه دهه پیش رو، جمعیتی معادل ۲٫۵ میلیارد نفر به ساکنین شهرها افزوده خواهد شد. از فاکتورهای اساسی رشد پایدار کشورها و اولویت‌های بسیار مهم برای مدیران شهری، توجه به فاکتورهای زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی می‌باشد تا همگام با این رشد جمعیت منابع مالی شهرها نیز تأمین شود. هوشمندسازی شهرها یک گام اساسی برای رسیدن به رشد پایدار و حفظ منابع و انرژی برای نسل‌های آینده است.

توسعه شهرهای هوشمند به کمک اینترنت اشیا

زندگی سنتی شهری و اجزا آن- از جمله تیرهای چراغ- با کمک تکنولوژی WiFi واینترنت اشیا IOT در حال تبدیل به زیرساخت‌های پروژه‌های شهر هوشمند هستند. این چراغ‌ها از طریق اتصال بی‌سیم و با فناوری رایانش ابری و از طریق یک پلتفرم به یکدیگر و سایر دستگاه‌ها متصل می‌شوند. ضمناً از سلول‌های خورشیدی برای تأمین انرژی آنها استفاده می‌شود. این سرویس‌ها خیلی فراتر از خدمات ارائه شده توسط یک سیستم روشنایی معمولی است. تصور کنید همین چراغ‌ها وضعیت ترافیک راه‌ها، آب و هوا، فضای خالی پارکینگ، نزدیکترین ایستگاه شارژ خودروهای الکتریکی، اخبار مهم شهری مانند اتفاقات رخ داده و... را تنها از طریق یک اپلیکیشن موبایل، به شهروندان اطلاع می‌دهند. مدیریت هوشمند ضایعات شهری، روشنایی هوشمند معابر و خیابان‌ها، آبیاری هوشمند و نگهداری فضای سبز، ساختمان‌های هوشمند و هوشمندی در بیمارستان‌ها و به طور کلی بهداشت و درمان بخش‌هایی از یک شهر هوشمند هستند.

فاکتورهای اصلی و تاثیرگذار در موفقیت شهرهای هوشمند

موارد بسیار متنوعی در موفقیت این اکوسیستم‌ها دخیل هستند ولی چهار عنصری که در ادامه می‌بینید به عنوان فاکتورهای اصلی موفقیت اجرای پروژه‌های شهر هوشمند شناسایی شده‌اند:

۱. زیرساختهای ارتباط بی‌سیم

پایه و اساس تمام زیرساخت‌های یک شهر هوشمند، ارتباطی بی‌سیم و فراگیر است. با وجود اینکه یک پروتکل ارتباطی همه کاره در این زمینه وجود ندارد ولی شبکه‌های با دامنه پوشش بالا و مصرف انرژی پایین یا (LPWAN) بهترین گزینه برای راه‌اندازی شهرهای هوشمند هستند. به عنوان مثال تکنولوژی‌هایی مانند LTE Cat M، NB-IoT، LoRa و... در ایجاد یک اکوسیستم هوشمند می‌توانند اثربخش باشند. ضمناً فناوری 5G نیز که بسیار نوظهور است، انتظار می‌رود در آینده‌ای نزدیک به عنوان ابزاری تسهیل کننده در ایجاد و استقرار زیرساخت‌ها و برنامه‌های شهر هوشمند کمک فراوانی نماید.

۲. اطلاعات باز یا Open Data

از دیرباز، کسب و کارهای مختلف علاقه‌ای به اشتراک داده‌های تجارت خود نداشته‌اند و به سختی این اطلاعات را با دیگران سهیم می‌شوند. غالباً دلیل اصلی این ممانعت، ترس از نفوذ هکرها و حملات سایبری و سواستفاده از داده‌ها است، ولی این مسئله مهم نیز نباید فراموش شود که تا چه حد در دست داشتن این داده‌ها در اکوسیستم پیچیده‌ای مانند شهر هوشمند به اتخاذ تصمیمات تأثیرگذار و لحظه‌ای کمک خواهد کرد. امروزه اهمیت وجود داده‌های باز برای مدیریت انواع کسب و کارها و موفقیت مدیران شهری بر کسی پوشیده نیست.

۳. امنیت داده‌ها و اهداف آن

دستگاه‌های متصل به‌هم و مبتنی بر اینترنت اشیا، در یک شهر هوشمند سرویس‌های متنوع و کاربردی زیادی را به شهروندان ارائه می‌کنند؛ اما آیا داده‌های این اکوسیستم از حملات و سرقت‌های سایبری مصون هستند؟ برای مقابله با این حملات و حفظ امنیت اطلاعات شهروندان و شرکت‌ها باید اقدامات تخصصی در این زمینه انجام شود.

کارکرد درست یک شهر هوشمند تنها زمانی اتفاق می‌افتد که داده‌های در جریان، قابل اعتماد باشند و همه شرکت کنندگان در این اکوسیستم در این اعتمادسازی و ایجاد امنیت دخیل هستند. چهار هدف اصلی که از ایجاد امنیت در شهرهای هوشمند دنبال می‌شوند عبارتند از: دسترسی، یکپارچگی، محرمانه بودن، مسئولیت پذیری

۴. چگونه می‌توانیم از شهرهای هوشمند کسب درآمد کنیم؟

در دوران IOT و شهرهای هوشمند، داده‌ها، طلای جدید هستند. برای اینکه شهرهای هوشمند رشد کنند، باید مدل‌های تجاری پایدار ایجاد شود که موفقیت همه بازیگران اکوسیستم را تسهیل کند. نرم‌افزارها باید به گونه‌ای طراحی شده باشند تا همه اعضای اکوسیستم از جمله تولیدکنندگان، توسعه دهندگان، سازندگان، دولت‌ها و غیره، از آن بهره‌مند شوند.

مالکیت معنوی هر عضو باید ارزشمند باشد. قابلیت‌های اشتراکی نرم‌افزارها امکان ایجاد مدل‌های کسب و کار جدیدی را فراهم می‌کند که به هر یک از اعضا اجازه می‌دهد تا ارزش متناسب با سهم خود را از اکوسیستم استخراج کنند. مدل‌های مبتنی بر قابلیت‌های اشتراکی نرم‌افزارها راهی برای کسب درآمد از سخت‌افزارها و نرم‌افزارهای استفاده شده در زیرساخت‌ها ارائه می‌کند که در صرف هزینه‌های کلانی همچون مخارج سرمایه‌ای کمک شایانی خواهد کرد. در نتیجه از کنار هم قرار گرفتن سخت‌افزارها و اپلیکیشن‌ها در بستر یک شهر هوشمند، علاوه بر سهولت و سبک زندگی بهتر برای شهروندان، گام مهمی برای استفاده بهینه از منابع و کاهش هزینه‌ها به منظور رشد پایدار و حفظ محیط زیست برداشته خواهد شد.